Pişmanlıklarımı Ve Yanlışlarımı Karşıma Çıkaran Geçit

Normal bir cumartesi okul sabahıydı.Kalkmış giyinmiş ve okula gidiyordum her zamanki gibi dersimiz fendi.Okuldan sonra arkadaşlarımla buluşacaktık  yemek falan yiyecektik.Her şey anlattığım gibi oldu ta ki o ana kadar, arkadaşım geliyorum birazdan dedi ama gelmedi. Onu aramak için tuvalete gitmiştim ki ne göreyim! Bir geçit açılmıştı. Farklıydı arkadaşımın ismini bağıra bağıra sesleniyordum.Tekrar tekrar bağırıyordum en sonunda onun da benim ismimi bağırdığını duydum .Birbirimizi bulmuştuk, birlikte orayı keşfettik.Bu geçit diğerlerinden farklıydı.Bu geçitte bizim korkularımız ve geçmişte yaptıklarımızdan pişman olduğumuz şeyler vardı. Belki de yanlışlarımızı düzeltmemiz için yapılmış bir yerdi korkularımızı yenmemiz için yapılmış bir geçitti.Kim bilebilirdi ki? İlerlemeye başladık gittikçe korkmaya başlamıştık ama oradaki korkularımızı yenmemiz gerekiyordu.Bunun sonunda güzel bir şey olsa fena olmazdı aslında.Geçmişteki pişmanlıklarım bölümüne geçmiştim.Yanlışlıkla da olsa kalbini kırdığım insanlar vardı orada, bazılarını hiç görmemiştim.Burası benim canımı çok yakıyordu çünkü onları kırmış olmam beni daha çok kırıyordu bilerek ve isteyerek olan bir şey değildi sonuçta. Fazla vaktim kalmamıştı bu durumdan bir an önce kurtulmalıyım.Bütün hepsini bitirmiştim zaten yolun da sonuna gelmiştik çıkışa vardığımızda sevdiğim tüm insanların değer verdiklerimin orada olduğunu görüm ve bu beni çok mutlu etmişti.Bu olaydan sonra etrafımdaki insanların bilerek olmasa da kalbini kırmamayı öğrendim.