Zaman her şeyin ilacı derler ya bu gerçekten de doğru mudur , zaman yalnızlığın ilacı olabilir mi, yoksa sadece ona alışma sürücemizi mi hızlandırır ? Yanlızlık kanserli bir hücre gibidir onu kontrol edemeyiz gün geçtikçe içimize yayılır , sadece bazılarımız bundan kurtulabilirken diğerlerimiz yalnızlığın duvarları arasında sıkışıp kalır . İnsan sosyal bir canlıdır , toplumdan ayrı bir hayat süremez .Yanında bir şeyler paylaşabileceği , konuşabileceği birisini ister . Yalnız kaldığımızda kendi kendimize , aynalarla , duvarlarla konuşmamızın sebebi de bu olsa gerek ama asıl yalnızlık sizi anlamayan insanların arasında bulunduğunuzda , yalnız olduğunuzu söyleyebileceğiniz kimsenin olmadığı zaman başlar . Bir bakıma farklılıklarımız bizi yalnız kılar . Bu hep böyle değil midir zaten ? Farklı olan isanlar toplum içinde dışlanırlar , deli muamelesi görürler . Yanımızda bizim gibi düşünen insanlar olsun isteriz farklı düşünenlerin ise düşünceleri şekilendirmeye belli kalıplara sokmaya çalışırız Dahilerin ve bilim insanlarının çoğu bunu yaşamıştır fakat normal insanların aksine onlar farklı olmaktan ve yalnız kalmaktan korkmazlar hatta bazen yalnız olmak onları teşvik eder ve bu durum hoşlanırlar.
Mutluklar paylaşıldıkça artar ; hüzünler ise paylaşıldıkça azalır fakat yalnızlık paylaşamayacağımız tek duygudur , paylaşılsa yalnızlık olmazdı . Yalnızlık siyahtır : Soğuk ve karanlık bir koridor gibi ardında bizi neyin beklediğini bilemeyiz fakat bizi içine çeker gireriz o koridora bazılarımız koşarak geçer bazılarımız yavaş yavaş yürür o koridorda bazılarımız ise kaybolur karanlığın içinde .
Serçeler de ağlar dostlar
Gökte yalnız uçun
Yalnızlık siyahtır,
Kanar ölümün avuçlarında… 
Bir eski şarkıdır yalnızlık
Öksüz plaklarda çalınan;
Gözleri dolu karanlık,
Yüreği dolu isyan…
Yalnızlık siyahtır,
Bir mezarlıktır belki de…
Kim bilecek bir otelde öleni
Gökte ışıldarken aydede?
Ne zordur bilir misiniz
Duvarlarla konuşmak,
Zambak olmak buhranda,
Bulutlara haykırmak?
Kuğu öldü artık ağlamayın;
Söndü şarkısı gün batımında…
Yalnızlık siyahtır dostlar,
Kanar ölümün avuçlarında…
Hazin bir çöküntüyle gelir yalnızlık
Açtığın kapının ardında kucaklar seni
Boş bir evren yanlızlığında
Hüzün çöker o an mutluluğuna
İki kişilik masa hazırlamayazsın
Seyrettiğin filmi tartışamazsın
Kumanda kavgası yapamazsın
İçtiğin içecek bile yalnızdır
Sohbet eksilir yaşamında
Her geçen gün kapanır içine
Hayallerde bulur huzuru
Hüküm giyersin siyah bir yalnızlığa
Çeker kapını bıraktığını zannettiğin
Yalnızlığın adresinden uzaklaşırsın
Hızla koşar adımlarla kalabalığa
Anlarsın o an siyah bir yalnızlıkta
Kaybolduğunu hüzün çöker hayata
YALNIZLIĞIM
Ilık bir su gibidir içimdeki yalnızlığım
Yalnızlığım, ruhumda uzak bir ses gibidir.
Her sabah ufuklardan mavi şarkılar gelir,
Ve her sabah ürperir içimde yalnızlığım
Güneşim aydan sarı,yarınım dünden zorsa
Sarsın artık ömrümü tunç kandillerin isi.
Üşüyen ellerimden tutmalıydı birisi,
Eğer benim gözlerim onları görmüyorsa FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
Bir camın arkasında,açılıyor güllerim
Havuzum pırıl pırıl… yıkar bakışlarımı.
İşler temiz ziyalar suya nakışlarımı;
Ruhumun dünyasından eser tahayyüllerim
Rüya rüzgarlarında bir yaprak yalnızlığım
Düşüncem bir neydir ki ürperir perde perde
Belki bu mısralarım esecek gönüllerde
Fakat herkese uzak kalacak,yalnızlığım.
Aldous Huxley ” Vücut bulmuş her ruh yalnız kalmaya mahkumdu” demiş. İngiltere’de yapılan bir araştırmaya göre toplumda kendini yalnız hisseden insanların sayısı %27’ye ulaşmıştır .Bu sayı her geçen gün artmaktadır :Son 20 yılda kendini yalnız hisseden insanların sayısı %3-7 artmıştır. Peki ya neden , neler değişti de bu oran artmakta : Çok yoğun iş hayatı , teknolojik gelişmeler , sanal arkadaşlıklar ,aile yapısı , komuşuluk yapısındaki değişiklikler yalnızlık hissinin artmasına sebep olmaktadır . İnsanların %25-%45 i yalnız yaşamaktadır eski günlere oranla bu sayılar çok fazladır bu aile hayattındaki değişiklerin yalnızlığa olan yansımanın bir örneğidir. Ayrıca yalnızlığın fiziksel etkileri de vardır : Bağışıklık sistememizi zayıflatır, obeziteye olan yatkınlığı arttırır . Yalnızlığın sağlımız üzerinde neredeyse sigara etkisi vardır , aynı şekilde psikoloji üzerininde de negatif etkileri vardır. Gerçek arkadaşlıklardan ziyade sanal arkadaşlıklar kurmakta bizi yalnızlaştıran etkenlerden , internet üzerinden yaptığımız mesajlaşmalarda mektuplardaki sıcaklığı ve samimiyeti de bulamamamız teknoloji ve yalnızlık arasındaki ilişkiye örnektir.
Şu ana kadar hep yalnızlığın kötü yanlarından bahsettim fakat bazen yalnız kalmaya, sessizliğe ihtiyaç duyarız , yatağa uzanıp saatlerce hiçbir şey yapmadan sadece düşündüğümüz olmuştur , bazen de günün yorgunluğunu üstümüzden atmak , rahatlamak isteriz . Böyle zamanların yaşanması gayet normaldir . Yalnızlığı seven insanlar ise yalnız kalmaya diğerlerinden daha çok ihtiyaç duyar yalnızlığı severler , bir bakıma kendi kendilerine yeterler.Bana sorarsanız yalnız bir insanın mutlu olması mümkün değildir fakat çünkü etrafında onu seven insanlar yoktur ve sevgi insanları mutlu eder ve yalnız kalmasını engeller . Benim düşüncelerine karşılık Virgina Woolf ise sevginin insanı yalnızlığını düşünmektedir . En yakın arkadaşı olarak yalnızlığı gören ve buna sarılan Henry Davi dise pek çok dostum oldu fakat hiçbirisi yalnızlık kadar arkadaş canlısı değildi demiştir. Ama en zoru kendine olan yabancılıktır işte o zaman bu hayatta gerçekten ve ebediyen yalnızsın demektir
Kaynakça
https://tr.pinterest.com/pin/247416573259425001/
http://www.bilgierdemdir.com/2014/10/dahi-insanlar-diger-insanlardan-farkl.html
http://neolife.com.tr/cagin-hastaligi-kanser-nedir/
Yalnızlığı Seven İnsanları Anlamanız İçin Bilmeniz Gereken 14 Şey
https://www.antoloji.com/yalnizlik-siyahtir-siiri/
https://www.antoloji.com/yalnizlik-siyahtir-siiri/
https://onedio.com/haber/unlu-sairlerden-yalnizlik-uzerine-10-siir-770738