Timsahlar soğuk olmayan, daha çok bataklık alanlarda veya su kenarlarında yaşarlar. Timsahların vücudu kemiksi pullarla kaplıdır. Timsahlar sürüngen canlılardır ve timsahların bu özellikleri onların bataklıklarda çok iyi kamuflaj olmalarını sağlar.
Timsahlara uzaktan bakıldığında kertenkeleye benzerler. Ön ayaklarında 5’er, arka ayaklarında ise 4’er parmak bulunur. Çoğu timsahların ayak parmaklarının arası perdelidir. Uzun, yandan basık olan kuyrukları suda ilerlerken kürek görevi görür. Güçlü ve keskin dişlerle kaplanmış çok kuvvetli çeneleri vardır. Fakat sadece üst çeneleri açılıp kapanır. Timsahların dilleri alt damaklarına yapışıktır. Kafalarının üst kısmında gözleri, burunları ve kulakları bulunur. Bu sayede suda yüzerken rahatça etrafını görebilir, işitir ve nefes alıp verebilir. Timsahlar karada çok yavaş olmalarına rağmen suda çok hızlı hareket edebilirler. Gece avcısı olan timsahlar ‘’Gündüzleri dinlenir, genellikle gece avlanırlar.’’ Göz bebeklerinin şeklinden dolayı gece hava karanlıkken bile olsa çok iyi görebilirler. Ama timsahlar renk körüdür ve dillerini ağızlarından dışarı çıkaramazlar.
Avlanma ve Beslenme
Timsahlar balık, kuş veya su kenarına gelen canlıları yerler. Timsahların bazı türleri insanlara bile saldırır. Timsahlar avlarının kendilerine yaklaşık 2 metre yaklaşmalarını bekler ve daha sonra da 12 m/s bir hız ile avını yakalar. Bu hıza; vücutlarının yapısı, arka bacakları ve kaslı kuyrukları sayesinde ulaşırlar. Avlarını güçlü çeneleri ve dişleri arasına sıkıştırıp suya çekerek boğarlar. Kendilerinden büyük olan avlarını 200 kg bir kuvvet uygulayarak ve avını ağzı ile kavrayıp kendi etrafında birkaç kez dönerek gerçekleştirdikleri ‘’ölüm dönüşü’’ adı verilen yöntemle daha küçük parçalara ayırırlar. Timsahların çeneleri sağa veya sola hareket edemediği için avlarını çiğnemeden büyük parçalar halinde yutmak zorunda kalırlar. Yediklerini sindirmek için çakıl veya taş yutarlar. Daha sonra da dişlerinin arasını temizlerler. Fakat bazı yerleri temizleyemedikleri için ağızlarını açık tutarlar. Bu sayede bazı kuş türleri ağza konar ve atıkları yer. Böylelikle hem kuşlar doyar hem de timsahlar dişlerindeki atıklarından kurtulmuş olurlar. Buna ‘’Protokooperasyon’’ denir. Taze etin sindirimi zor olduğu için avlarını gömerek çürümelerini bekler.
