Bir gün sabah kalktığımda yağmur mavi yerine yeşil yağıyordu. Sabah erken uyandığım için hayal görüyorum sandım. Şemsiyemi alıp dışarı çıktım ama yağmur gerçekten yeşildi. Babam, “Hiçbir şey olmaz.” dedi ve okula gittik.
Okula vardığımda, okulun yarısı zombiye dönüşmüştü. Neyse ki, kankam Doğa zombiye dönüşmemişti. Eşyalarımızı sınıfta bırakıp bahçeye koşmaya başladık. Bir anda şemsiyeyi sınıfta unuttuğumu fark ettim. Doğa’ya durumu söyledim. O da “Ne olacak?” dedi.
Ben de “Eğer şemsiyeyi almazsak zombiye dönüşebiliriz çünkü yeşil yağmur bizi zombiye dönüştürebilir.” dedim. Hemen sınıfa geri dönüp şemsiyeyi alıp bahçeye çıktık. Bahçedeki su geçirmez gizli çadırıma koştuk.
Birkaç dakika sonra kapı çaldı. Gelenler, arkadaşlarım Zeynep ve Asya’ydı. Güle güle kapıyı çalıyorlardı. Kapıyı açınca “Bugün Dünya Şaka Günü, sizi kandırdık. dediler. Meğerse yağmur ve zombiler tamamen bir illüzyonmuş! Kodlama dersinde öğrenmiştik. Şimdi sınıfa gitmeliyiz ve şaka yaptığımızı anlatmalıyız.
Doğa ile ben şaşkınlık içinde “Evet.” dedik. Sınıfa gidip bütün olanları anlattık. Bugün yaşadığım en garip gündü.