Bir sabah uyandım ama keşke uyanmasaydım. İnsanlar duygusal bağlarını tamamen koparmış. Bitkiler can çekişiyor, hiçbir şey umurlarında değil; hayvanlar yardım istiyor, onlara vuruyorlar. Tek düşündükleri “ben, ben, ben!” Sadece hayvan ve bitkilerle kalmayıp bütün insanlara da kötü davranıyorlar. Galiba 6. Dünya Savaşı’na girecekler. İnsanlar işte, patron olabilmek için birbirleriyle savaşıyorlar. Of, annem bile beni umursamıyor. İnsanlar dünyayı çöplüğe çevirdiği için herkes bir uzay gemisine bindi. Tek normal olan ben miyim? Gerçekten insanlığı koruyan bir tek ben olacağım. Of, Allah’ım yardım et! Neden bunları yaşamak zorundayız?
Bir gün birisiyle tanıştım, yani insan değil ama bir canlı. İlk başta korkmuştum çünkü o bir uzaylıydı ama sonra alıştım çünkü yalnızlıktan delirmiştim ve bir arkadaşa ihtiyacım vardı. Onun sayesinde bir makine icat ettim ve insanların duygusal bağlarını düzenledim. Artık aileme kavuşabilmiştim.