Eğer bir bulut olsaydım; gökyüzünde süzülen hafif bir rüzgar gibi özgür olur, her an bir yerlere doğru yol alırdım. Bir yanda güneşin sıcak ışıkları altında parlayıp, diğer yanda yağmur olup toprağa hayat verirdim. Bulut olmak, bir anlamda sonsuz bir dönüşümün parçası olmak demekti. Hiçbir zaman aynı kalmazdım; şeklim, boyutum, rengim sürekli değişirdi.
Bir bulut olarak belki de en çok gökyüzünde olmak, farklı manzaraların üstünden geçmek beni mutlu ederdi. Bir dağın zirvesinin hemen üzerinden süzülüp, denizlerin maviliklerine doğru kayarken, bir insanın göğsündeki huzuru da hissedebilirdim. Sabah, güneşin ilk ışıklarıyla altın renginde parlayarak insanlara umut verirken akşam güneş batarken mor ve pembe tonlarında kaybolarak huzur sunardım.
Bir bulut olarak sadece güzellik sunmakla kalmaz, aynı zamanda yağmur da getirirdim. Durgun toprakları sulamak, kuraklık çeken bölgelerde hayatı yeniden canlandırmak beni mutlu ederdi. Yağmurlarım, ihtiyacı olan her yere ulaşır, doğanın döngüsüne katkı sağlardım.