Bir varmış bir yokmuş, bir çocuk varmış. Bu çocuğun adı Kumsal’mış. Kumsal bir gün bulut olmaya karar vermiş ve yola çıkmış. Arkadaşı “Nereye gidiyorsun?” demiş. Kumsal’ da bulut olmaya karar verdiğini söylemiş. Arkadaşı ona uzun süre gülmüş. Kumsal demiş ki “Gül ama ben pes etmeyeceğim.” demiş. Keşke ben bir bulut olsaydım hiç böyle yollara düşmezdim ve hiç kimse bana öyle bakmazdı. Bir gün annesi ona “Sen her zaman, benim bulutumsun.” dedi ve son.
(Visited 2 times, 1 visits today)