,5 metre boyunda bir tablo hayal ediyorum. Bu tablonun içinde bir tren, birbirinden farklı boyutlarda ağaçlar ve çeşitli evler yer alırdı. Küçük, büyük, geniş ve dar evler, masmavi bir gökyüzünün altında sıralanırdı. Gökyüzünde sapsarı bir güneş parıldarken, yemyeşil ağaçlar çevreye hayat verirdi.
Evlerin hepsi sadece iki katlı olurdu. Orada yaşayan insanlar birbirlerini tanır ve severdi. Sokaklar güvenliydi; çocuklar rahatça oyun oynardı. Herkesin yüzünde bir gülümseme olurdu ve mutluluk her yere yayılırdı.
(Visited 2 times, 1 visits today)