Sabah uyandım ve “Telefon ekranı da nedir?” diye düşündüm. Merakla anneme sordum:
“Anne, telefon ekranı nedir?”
Annem, “Ekran, sevdiklerimizi kolayca görmemizi ve onlarla konuşmamızı sağlar,” dedi. O an, telefonların yanında fazla durmamam gerektiğini düşündüm.
Bir gün dayımlara gittik. Dayım uzun süre telefona bakmıştı ve bir süre sonra gözlerinin bozulduğunu fark ettik. Hemen anneannemi çağırdım. Anneannem, dayıma dönüp, “Bir daha bu kadar uzun süre telefona bakmayacaksın,” diye uyardı. O gün, ekrana uzun süre bakmanın gözleri bozabileceğini öğrendim ve bir daha ekranlara yaklaşmamaya karar verdim. Dayım da bu kararı aldı.
Bununla da kalmadım, diğer elektronik cihazlardan da uzak durmaya başladım. Bir gün annem bana, “Çocuğum, bana telefonumu getirebilir misin?” dedi. Ona, “Ama anne, çok uzun süre bakmayacaksın, tamam mı?” dedim. Annem bu sözüme gülerek cevap verdi.
O günden sonra annem ve dayım bu konuda derslerini aldı. Ve benim tanıdığım hiç kimsenin gözü bir daha bozulmadı. Hepimiz sonsuza dek sağlıklı ve mutlu bir şekilde yaşadık.