Eğer bir bulut olsaydım hep havada olurdum. bazen benden su akar, bazen benden kar düşer. her bulutla arkadaşım, herkes de benle arkadaş. onları çok severim, onlarda beni çok sever. Yani uyumlu çok yönlerimiz var. Orada her zaman aynı oyunlar oynarlarmış. Onlar oyun oynamayı çok severlermiş. Ben özgürce uçabiliyorum, benim kanatlarım yoktur. Her zaman dağları, insanları, arabaları görebilirim. Herkes de beni görüyor. Ben dünyanın kabuğuyum herkes beni tanır, bende onları tanırım. Bazen güneşin önüne çıkarım. Bazen de güneşin önüne geçmem. Bazen havayı soğuturum. Herkes de benim soğuğumdan üşütür ve hasta olur.
Bulutlar olmasa bizim yaşamımız daha da zorlanır. bulutlar hep havadadır ama bazen sis olunca bulutlar aşağıda olur. Herkes de bunun farkındadır bebekler bile. Bulutlar her zaman beyazdır. İnsanlar her gün bulutu görür. Her kışta kar yağdırırdım, her sonbahar da yağmur yağdırırdım. Yağmur yağdırdığımda çimenleri, ağaçları ve çiçekleri sularım. Gökyüzüne mutluluk katarım. Gökyüzünü renklendiririm. Gökkuşağını güneş ve benim suyumla birlikte oluşur. Bana bazen ebemkuşağı da derler. Ben gökyüzüne uyum sağlarım. Gündüzleri ve sabahları ben varım. Akşamları ve geceleri yıldız olur. Uyurken yıldızları görürüz. Uyanıkken beni görürler. benim hikayem böyleydi bay bay beni okuyanlar.