Merhaba, ben Murat. Size hayatımda verdiğim en iyi karardan bahsetmek istiyorum. Bir gün, babam kardeşimle bana bir miktar para vermişti. Kardeşimle birlikte markete gittik. Markete girer girmez kardeşim, lösemili çocuklar için bir kumbara gördü. Kardeşim, markette çok fazla para harcayıp tüm parasını bitirdi. Ancak ben, paramı hiç harcamadan o kumbaraya attım.
Okulda arkadaşlarıma da bu kumbaradan bahsettim. Her para attığımda, oradaki kişiler bana “aferin” diyordu. Birkaç yıl geçti. Çok önemli bir iş kazanmam gerekiyordu, yoksa evsiz kalıp açlıktan ölme riskiyle karşı karşıya kalacaktım. Buna rağmen, elimde kalan küçük paramı hâlâ o kumbaraya atıyordum.
Bir gün, iş görüşmesine giderken çok geç kalacağımı düşündüm ama son anda yetiştim. Görüşmeye gittiğimde, işin patronunun lösemili çocuklar için para topladığım kumbaradan yardım alan biri olduğunu öğrendim. O kişi, tedavi olup iyileştiğinde kumbaradaki tüm paralar ona verilmişti. Meğer o kumbaraya para atan tek kişi benmişim. Bu yüzden, patron o parayı bana geri verdi ve bana teşekkür etti. Ayrıca, işi de bana verdi.
O gün, aç kalmaktan ve evsiz olmaktan kurtuldum. Şimdi güzel bir evim var ve huzurluyum. İşte bu yüzden, hayatımda verdiğim en iyi karar, o kumbaraya para atmak oldu.
Hayatımda Verdiğim En İyi Kararmış
(Visited 1 times, 1 visits today)