Doğa

Bir gün bir çocuk varmış. Adı Çınar’mış. Hep telefon oynarmış ama kardeşi onun zıttıymış. Hep doğa ile ilgilenirmiş  ve en sevdiği hayvan ayıymış. Bir gün Çınar’ın ailesi pikniğe gitmiş. Annesi Çınar’ın telefonunu onun çantasına koymuş o yüzden piknik boyunca sıkılmış sonra kardeşi hadi gel ayılara bakalım dedi Çınar da tembelce tamam dedi. Kardeşi çok daldığı için diğer kardeşi sıkılmıştı, zaten hep sıkılırdı sonra yavru bir ayı  gördü çok tatlıydı. Onu sıkmak istiyordu sarılınca yeni bir duygu geldi ve sonra hemen gitti ve ayı konuşmaya başladı. Ayı yanlızdı ailesi yoktu o yüzden çocuğun aklına bir şey geldi onu eve götürecekti tam gizlice götürecekken kardeşi onu izledi ve kıskanmıştı  o yüzden büyük bir planı vardı. Kardeşi şöyle dedi ”Hey” Çınar sana bir şey diyeceğim sana telefonunu geri vereceğim demiş ve birlikte çalışmışlar. O zamanda ayı üzülüyormuş. Kardeşinin planı işe yarıyormuş ve kardeşi oyalamış. Çocuk da telefonunu almış  ve yerine eski çalışmayan telefonunu koymuş ve ayı kardeşine gelmiş ve birden Çınar planı anlamıştı. Ayıya şöyle demişti: Telefon bende olsa bile seni seviyorum demiş ve ayı bağırıp ben de seni seviyorum demiş ve kaçmış kardeşi. Şöyle dedi: O ayı zaten gereksiz bana ver demiş ama Çınar kardeşi şöyle demiş. Kedi ulaşamadığı ciğere mundar dermiş dedi ve kardeşi ona demek dedi ve şaşırdı sonra ayının son sözü güle güleydi ve kayboldu çünkü bu hepsi bir rüyaydı ve artık doğaya önem veriyordu.