Günlerden bir gün, vücudumuzdaki organlar bir programa katılmak üzere sahneye çıktılar.
— Merhaba, dedi muhabir Murat Bey.
— Bugün burada, vücudumuzdaki bazı organlar bize ne yaptıklarını açıklayacak.
Işıklar sahneye doğru yükseldi ve herkes çok heyecanlıydı, acaba önce kim gelecekti?
— Karşınızda Beyin, dedi Murat Bey.
Alkışlarla sahneye Beyin çıktı.
— Merhaba Beyin, dedi Murat Bey.
— Merhaba Murat Bey, dedi Beyin.
— Bugün size görevlerimi anlatacağım. Öncelikle ben, vücudumuzdaki onlarsız yaşayamayacağımız organlardan biriyim. Görevlerim vücudu kontrol etmek, hafıza depolamak, bunu bir depolama cihazı gibi düşünebilirsiniz, bilgileri almak, bilgileri işleyip kullanmak ve daha birçok görevim var. Dinlediğiniz için teşekkürler.
— Biz de sana teşekkür ederiz, Beyin.
Sırada alkışlarla Akciğer vardı.
Alkışlarla tünelden Akciğer çıktı.
— Merhaba Akciğer, dedi Murat Bey.
— Merhaba Murat Bey, dedi Akciğer.
— Bugün size Beyin gibi görevlerimi anlatacağım. Öncelikle, ben de vücudumuzdaki onlarsız yaşayamayacağımız organlardan biriyim. Benim iki tane görevim var: Birincisi, vücudumuza gereken oksijeni sağlamak. İkincisi ise, belki şaşıracaksınız ama sesin oluşumuna katkı sağlamaktır. Beni dinlediğiniz için teşekkürler.
— Biz de sana teşekkür ederiz. Bu arada, ben de bu bilgiye şaşırdım.
Sıradaki ve son gelen organımız, Böbrek.
— Merhaba Böbrek, dedi Murat Bey.
— Merhaba Murat Bey, dedi Böbrek.
— Kardeşin nerede?
— Kardeşimin işi vardı, gelemedi.
— O zaman ona iyi işler dilerim.
— Teşekkürler.
Bugün size görevlerimi anlatacağım. Görevlerim; yeni kırmızı kan hücreleri yapmak, kemiklerin daha güçlü olmasına yardımcı olmak, kandan atık maddeleri atmak ve daha pek çok görevden sorumluyum. Dinlediğiniz için teşekkürler.
— Biz de sana teşekkür ederiz, Böbrek.
Programımız burada sona ermiştir. Hepinizle ve organlarınızla görüşmek üzere. Hoşçakalın!