Okulun ilk günüydü ve kimse Kartopu kadar heyecanlanmamıştı. Kartopu okula geldiğinde sınıfa girdi ve Duman’ın masasında bir boşluk olduğunu fark etti. Hemen oraya oturdu ve gülümseyerek “Merhaba, benim adım Kartopu. Tanışalım mı?” dedi. Duman başını kaldırıp gülümsedi ve “Tabii, benim adım da Duman, memnun oldum.” diye cevap verdi.
Sınıf, 12 hayvandan oluşuyordu ve Kartopu herkesle tanıştı. Öğleye doğru teneffüs oldu ve Zencefil, “Saklambaç oynayalım mı?” dedi. Herkes sevinçle kabul etti ve kısa sürede büyük bir oyun başlamıştı. Çocuklar çok eğlendi, birbirlerine saklanacak en iyi yerleri gösterdiler, gülüp eğlendiler.
Ders zamanı geldiğinde, öğretmenleri sınıfa girdi. O gün ki öğretmenleri Zürafa, sınıfa çok yakışmıştı. Zürafa, tüm öğrencilerini neşeyle selamladı ve çocuklar onu çok sevdi. Kartopu, yeni okulunda çok mutlu olmuştu.
Öğle arasının bitiminde zil çaldı ve herkes sınıfa geri dönmeye başladı. Boncuk, atlama ipini getirerek “Hadi, ip atlatalım!” dedi. Kartopu, ip atlamayı çok seviyordu ve hemen katıldı. İp atlamak çok eğlenceliydi; her atlayışta daha çok gülümsüyorlardı.
Gün sonunda Kartopu, yeni okulunu ve sınıfını çok sevdiğini fark etti. Okulun ilk günü çok eğlenceli geçmişti ve her şey harikaydı. Bu, Kartopu için unutulmaz bir başlangıçtı.