Yeni Bir Hayat

Işte o gün geldi Dünya artık yasanabilecek bir yer degildi. Hava kirliliği, cevre kirliliği ve küresel ısınma ne ararsanız vardı. Insanların yaşaması için iyi bir otam yoktu bu yüzden başka bir gezegene taşınmaya karar verdik. Önce bir rokete bindik ve Dünyaya en benzeyen gezegene yani Marsa gittik. Mars oldukça garip bir yerdi çünkü tümü topraktı oysa bizim Dünyamız öyle miydi ağaçlar, hayvanlar, yeşillikler, denizler, kumsallar, daglar mis gibi yerdi fakat Marsın buna benzer hiç bir yani yoktu tümü topraktan oluşuyordu. Çöl gibi hissettiriyordu turuncu ve toz topraktan olusan sahte bir Dünya gibiydi. O an çok üzülmüştüm çünkü yem yeşil dünyamdan turuncu bir çöle düşmüştüm hem de bunu sebebi insanlardı yani biz. Nasıl olurda bu kadar degersiz davrandık Dünyaya? Nasıl olurda bizim hayatta kalmamızı saglayan o ormanları yakabildik? Nail olurda kendimizi zehirleyecek gazları doğaya salabildik? Düşündükçe sinirleniyordum. Aklim almiyordu kendi yasam alanımızı böylesiye harcayıp sonunu getirmeyi başarmamızı. Daha fazla düşünürsem sinirden kafayı yiyeceğimi düşündüğüm icin birde bu yaşadığım daha dogrusu kendimize yaşattığımız bu olayın birazda olumlu yönlerini düşünmeye çalıştım. Yeni hayat, yeni düzen ve yeni teknolojiyi değerlendirebileceğimiz alan ama bunları yapmamızın ne kadar uzun süreceğini de unutmamak lazım. Olumu düşünmeye çalıştıkça daha da olumsuz seyler aklıma geliyordu çünkü düzen öyle kolayca kurulabilen bir şey degil heleki 8 milyar insanin düzenini kurmak bi hayli zor bir olaydı. Her türlü bir yerden başlamamız şarttı. Yavaş yavaş da olsa  bu duruma alışmalıydık. Neyseki teknoloji çok gelişmişti bu yüzden isimiz daha basitti. Artık öyle bir teknoloji vardi ki 1000 yılda anca yapılan şey 100 yılda yapılabiliyordu. Bu olanların arasında en çok anlam veremedigim şey ise 8 milyar insani Dünya dan roketle marsa nasıl getirecekleriydi. Çok zor bir şey sonuca kim taşıyacak?Roket sayısı yeticek mi? Bir suru zorluk vardi. Bence koklu degisim çok zor bir şey. Düşünsenize birden her şeyiniz değişiyor gözünüzün gördüğü renkler bile. Belkide sizi mutu eden o seylere birde sahip olamayacaksınız. En azından doğalına. Her seyin sahtesi yapılabilir ama doğalı kadar zevk verir mi? Artık her şey daha çok sahte gelmeye başlamıştı ki zaten öyleydi. Doğal hiç bir şey yoktu. Galiba şimdiden o yok ettiğimiz Dünyayı özlemeye başlamıştım bile.