Mor Begonya
Mor bir begonyayı andırır libası,
Geleceğimi şekillendirir bana kattıkları.
Kıpır kıpır olur içim konu okulumu kaleme almak olunca
Büyük bir tebessümle alırım elime kalemi,
Yeter ki canlandırayım sizlere hissettiklerimi.
Ayakta dimdik 10 yıldan beri,
Yıllardır öğrencilerine ne katmadı ki?
Heyecan, endişe ve aitlik
Bunların hepsi benim buraya bağlanmamın nedeni,
Benim bir aileden daha hissetmemin sebebi.
Eskiden olurdu bir eziyet sabah kalkıp gitmek,
Şu an kalkarım sanki bana bir mektup geldi,
Ve o mektupta yazan tek şey:
Gel evine artık, haydi!
Bekliyor seni mor renkli çiçekler,
Gökyüzündeki geleceği gösteren oku, anımsatır yıldızları…
Atamızın gurur duyacağı talebeler,
Dünyayı şekillendiren fikirler,
İnsanlığı bir adım daha ileri götürecek çalışmalar,
Hayallerimin inşaatında kullanılan tuğlalar,
Bunların hepsi benim için Beştepe.
Namını duyan herkes gibi,
Mutluyum bugün burada okulumu kutlarken.
Yüzyıllarca devam edecek bir geleneğin bir parçası olabildiğim için
Gurur duyuyorum şimdi bu şiiri yazabildiğimden
O sağlam bir çınar ağacı,
Gölgesinde barındırdığı yüzlerce genç fikir
Ve onlara sunduğu sıcak ve huzurlu gölge
İşte bu benim için Beştepe!
