Birkaç sene önceydi, 5. sınıfın yaz tatilindeydik. Bir arkadaşım spora gitmek istiyordu. Sonra bir yer bulmuş, oraya başlamış. Beğenmişlerdi orayı, benim anneme de önermişler. Ben hiçbir yere gitmek istemiyordum ama yine de bir deneme antrenmanına gitmiştim. Uzun olduğum için annem voleybol oynamamı çok istiyordu, bu yüzden beni bir şekilde ikna edip götürdü. Sadece bir saat antrenman yapmıştık ama gerçekten çok yorulmuştum çünkü çok uzun zamandır spor yapmıyordum. Antrenmandan çıktıktan sonra annem, beğenip beğenmediğimi ve katılmak isteyip istemediğimi sordu ama yanımızda antrenör de vardı. Bu yüzden hayır diyemedim. Eğer yalnız olsaydık çok yorulduğum için istemezdim sanırım fakat voleybola başlamak, verdiğim en iyi kararlardan biriymiş.
Önce bir grupta başladım ama çok önemsemiyordum; sadece eğlenmek için gidiyordum ve çok fazla da antrenman aksatıyordum. Sonra hem boyum uzun olduğundan hem de başka sebeplerden dolayı başka bir gruba geçtim. Yine yaşıtlarımdı ama benim yaş grubumun en iyi takımıydı. 6. sınıfın yarısından sonra başlamıştım. O zamandan beri aynı takımla çalışıyorum. Takımdaki herkese alıştım tabii ki çünkü yaklaşık iki yıldır beraberiz. Yaz tatillerinde tatile gitmediğim sürece, Ankara’da olduğum zamanlarda, neredeyse her gün antrenman yaptım. Kendimi de oldukça geliştirdim.
Bu sene sınav senem ama ben yine de devam ediyorum ve bence kimse sınav senesinde spor yapıyorsa bırakmamalı. Çünkü hem kafa dağıtıyorsun hem de stres atıyorsun. Ayrıca spora gitmeyince her dakika ders mi çalışıyorsun? Hayır. Bu yüzden ben devam ediyorum ve edeceğim. Hayatım boyunca da bırakmak istemiyorum.