Ömrüm boyunca yaptığıma pişman olduğum, üzüldüğüm, hayal kırıklığına uğradığım birçok olay oldu. Bu olaylar hayatımda her zaman illa ki olacaktır. Bunların bazıları beni ne kadar üzse de utandırsa da sevincimi yok etse de bunlar olmasaydı hayatım da böyle olmayacaktı. Kendimiz bu olayları yaşarken, bu olaylar olurken ne kadar fazla “Keşke olmasaydı!” “Çok pişmanım!” gibi cümleler söyleriz. Ama bu olaylar o kadar kötü mü? Bu olaylar olmasaydı şu anki benliğimiz aynı olur muydu? İnsanlara karşı bakış açım, onlarla kurduğum iletişim hatta onlara duyduğum saygı aynı olur muydu?
Kısa zamanı göz önünde bulundurursak o sırada yaşadığımız hüzün, utanç, pişmanlık gibi duygular yüzünden asla olmamasını isterken ileriyi düşünüp gelecekte bize olan katkılarını önceden kestirirsek aslında o kadar kötü bir şey olmadığını, aksine bize zarardan çok faydasını olacağını anlarız. Bu olaylar bizim kişiliğimizde, insanlara ve doğaya karşı saygınlığımızı ve sevgimizde, hayata karşı bakış açımızda önemli değişikliler ve gelişmelere yol açar. Kimseye niye böyle durumlarda ve olaylarda kötü hissettiğini söylersek bize değişik, duygusuz gibi şeyler söyleyebilirler ama aslında kendilerine yaptıkları ve yapabilecekleri en iyi şeylerden biri olabilir.
Artık hayatta yaptıklarınız yüzünden asla üzülmeyin ve bilin ki yaptığınız hiçbir şey mantıklı olmasına gerek yok. İyi ya da kötü yaptığınız her şey size yardımcı olacağından artık üzülmeyin aksine mutlu olup “Verdiğim en iyi karardı.” deyin.