Bir gece yatmadan önce odamda kitap okuyordum. Kitabın konusu Ay’a yolculuktu ve gerçekten çok heyecan vericiydi. Aslında uzaya olan merakım tam da bu tür kitaplarla başlamıştı. Bir gün annem bana uzayla ilgili bir kitap almıştı, ben de merak edip hemen okumuştum. İşte, uzaya ilgim böyle başladı. Annem ve babam da bu ilgimi destekleyerek bana özel filtreli camlı bir teleskop almışlardı.
Neyse, o gece uyurken birdenbire kendimi başka bir yerde buldum. Beyaz kumlarla kaplı, kraterlerle dolu bir yüzeydeydim. Hemen anladım, bu Ay’dı! İlk başta bunun bir rüya olduğunu düşündüm, hatta kendimi dürttüm ama hâlâ oradaydım. O kadar heyecanlıydım ki elim ayağıma dolaşıyordu. Üzerime baktığımda bir astronot kıyafeti giydiğimi fark ettim. Fen bilimleri öğretmenimiz, Gözde Hoca, bize bu kıyafetlerin 100 kilodan fazla olduğunu ve giymenin çok zor olduğunu anlatmıştı. Ama şu an onu giymiştim ve uzayda yerçekimi olmadığı için rahatça hareket edebiliyordum.
Yanımda kocaman bir roket duruyordu. Üzerinde adım yazıyordu! İlk başta inanamadım ama gerçekten de benim adım vardı. Demek ki NASA’nın ünlü bir astronotuydum. Belki de çocuklar okullarda beni öğreniyordu, bu hayal bile inanılmazdı. Roketin içine girdiğimde bir sürü atmosfer çantası gördüm. Hocamız Ay’da atmosferin yok denecek kadar ince olduğunu söylemişti. Ama roketin içinde bir tahta vardı ve üzerinde “Görevin Ay’a atmosfer doldurmak.” yazıyordu. Bunun bilimsel açıdan doğru olmadığını biliyordum ama sonuçta bir hayalin içindeydim. Sorgulamadım ve bir atmosfer çantası aldım. Kraterlerin içine doldurdum ve birden yağmur yağmaya başladı. Başarmıştım!
Kendimle gurur duydum ama bu hikayeyi kime anlatsam inanmazdı. Gerçi ünlü bir astronot olduğum için kimseye kanıt göstermem gerekmeyebilirdi. Uzaydaki kameralar başarılarımı kaydediyordu. Tahtada yazan bir sonraki görev ise “Ay’ı bir yaşam alanına dönüştürmek.” içindi. Bunu başardıysam onu da başarabilirdim!
Rokete bindim ve Dünya’ya doğru yola çıktım.