Bugün en sevdiğim yazarlardan birinin son kitabını bitirdim. Tekrar onun ağzından okuyamamak beni çok üzecek.
Kitabı okuduğumda neden en sevdiğim yazar olduğunu bir kez daha anlamış oldum. Kitap, bir seriye bağlı olmamasına rağmen tam bir serinin final kitabı tarzı yazılmış. Kitabın sonundaki küçük notu okumadan önce bize son kitabı olduğuna dair hiçbir bilgi verilmemesinden dolayı orayı okuduğumda çok şaşırdım. Yazarın son kitabı gibi baktığımızda gerçekten kitap çok daha anlamlı oluyor.
Kitap yaklaşık bin sayfadan oluşan uzun bir kitap. Uzun olmasına rağmen olay örgüsü o kadar güzel sıralanmış ki sıkılmak mümkün değil. Tek solukta okunuyor ve kitabı bitirdiğinizde daha uzun olmasını istiyorsunuz. Kitabın üzerinde iki yıl uğraşıldığını ve önümüze bu kadar geç çıkmasının nedenini kitabı okuyunca gerçekten anlıyorsunuz.
Yazar, son kitabını da diğer kitapları gibi bir dram kitabı olarak yazmış. Okuyucu kitaptaki duyguyu sonuna kadar hissediyor. Kitabın çoğu bölümünde ağladığımı itiraf etmem gerek. Sanırım yazarı sevmemin bir nedeni de aslında bu. Kitabı okurken birçok duyguyu aynı anda yaşıyorsunuz ama dram kendini bu duyguların arasında ön plana çıkarıyor.
Son olarak yazara yazdığı bütün kitaplar için teşekkür ederim. Bize yazdığı hikayeleri okuma şansı verdiği için.