8 Mart sabahı uyandı. Güne her zamanki gibi başladı, hazırlandı ve evden dışarı çıktı. Dışarıya çıktığında, başlangıçta tesadüf olduğunu düşündüğü durumun gerçeği olduğunu fark edince korktu. Çünkü dışarıda hiç erkek yoktu. Simitçi kadındı, otobüs şoförü kadındı, taksiciler kadındı, herkes kadındı… Bu durum şaşırtıcıydı ve ona bugünün Kadınlar Günü olduğunu hatırlattı. Nedenini anlamasa da, bu durum hoşuna gitti. Kadınların her zaman her işte başarılı olabileceklerini görmek güzeldi.
Bunları düşündükten sonra hemen sokağın karşısına geçti ve mutlu bir şekilde “Günaydın!” dedi simitçi kadına. Dün olan simitçi adamın aksine, neşeli bir günaydın ile gününe başladı. Ardından bu güler yüzlü kadından bir simit aldı. Otobüse bindi ve tahmin ettiği gibi, yolcular ve şoför kadınlardan oluşuyordu. Hiç kimse ayakta değildi, herkes birbirine yer veriyordu. Keşke o gün hiç bitmeseydi diye düşündü. Kadınlarımız çok değerli bir nesildir, ancak yaşadığımız bu toplumda kötü insanlar yüzünden kadınlarımız ve erkeklerimiz kötü işlere yönlendiriliyorlar, genellikle erkekler. Ancak bütün bireyler eşit olsa da, dünyada sadece kadınların olduğu bir gün bile ona huzur vermişti.
Derken başını ağrıtan alarm sesiyle uyandı. Biraz sersemledikten sonra gerçekle yüzleşti. Rüya olmasına üzülse de hayatında gördüğü en güzel rüyaydı o.