ORMANDA TEK BAŞIMA BİR GÜN

Bir gün ben, Eymen ve Yaman ormanda kamp yapmak için malzeme topluyorduk. Derken ben odunları toplarken bir ayı gördüm ve kaçtım. Ama artık ayıdan daha büyük bir sorun vardı, ben kaybolmuştum!
Hemen topladığım odunlarla bir ağacın yanına geçtim. Etrafıma baktım ve hiç meyve ağacının olmadığını görüp meyve ve büyük ağaçların bulunduğu bir yere yöneldim. Ondan sonra kendime büyük bir ağacın dibine bir barınak yaptım. Biraz meyve topladım ve afiyet ile yedim. Meyveler çok iyiydi çünkü su ihtiyacımı da karşılıyordu. Ardından tam tırmanmalık bir ağaç gördüm ve oraya ağaç ev yapmaya karar verdim. Kendimi bir tarzan veya bir zeytuni babun gibi hissediyordum. Barınaktaki odunları alıp oraya taşıdım.
Bir kedi gördüm ve evimi yaptıktan sonra kediyi takip ettim. Kedi beni bir manda ölüsüne götürdü, onu ağacın en tepesinden gördüğüm nehire götürüp yıkadım. Ardından kedi ile bir kısmını yedik. Geri kalanını sakladık. Mandanın buraya nereden geldiğini düşünürken akşam olduğunu fark ettim ve hava tamamen kararmadan tuvaletimi bir ağacın kenarına yaptım. Ağacın olduğu bölge çok iyiydi çünkü sert dallardan yürüyerek armut ve erik ağaçlarında meyve toplayabiliyordum. Gece olduğunda ceplerimi karıştırıp bir el feneri buldum. Kedi ile etrafa baktık ve bir ayı gördük. Büyük ihtimalle armutlara gelmiştir diye düşünüp saklanmaya çalıştık. Sonra kenardan bir kurt geldiğini sandık ama ayının gölgesini kurt sandığımızı anladık ve başarıyla saklandık.
Gece bir el feneri gördüm ve Yaman ile Eymen’i buldum. Ardından kediyi sahiplenip evlerimize döndük. Çok korkunç ama benim için gerçekten keyifli bir macera olmuştu.