ORMANDA ZORLU BİR GÜN

O gün ormanda ikinci günümüzdü ve odun toplama sırası bendeydi. Birazcık korkuyordum çünkü hava biraz kararmıştı. Neyse ki yanımda fenerim vardı. Yanıma çantamı alacaktım, olur da bir terslik olursa işime yarayacak şeyleri almalıydım. Mesela fener, düdük, pusula ve su. Yola çıkmaya hazırdım. Ateş yakmak için büyük odunlara ihtiyacım vardı, bu yüzden ormanın içine girmem gerekiyordu. Birkaç tane odun bulmuştum bile. Ama bir terslik vardı, fenerim bozulmuştu. Aklıma bunun olacağı gelmemişti. Hava da iyice kararmıştı. En iyisi bir yerde beklemekti sabah olmasını. Ama karnım çok acıkmıştı, hem de susamıştım. Suyum da bitmişti. Belki çantamda vardır işime yarayacak şeyler diye çantama bakmıştım. Bir pusula bulmuştum. Pusuladaki okun yönüne doğru ilerlemeye başlamıştım ama bu pusulanın beni nereye götüreceğini bilmiyordum. Yola devam ederken yerde kırmızı bir tokayı görmüştüm, bu benim tokamdı. Doğru yolda olduğumu tokam sayesinde anlamıştım. Yola devam ettim, mutlu olmuştum çünkü yolun doğru yol olduğunu biliyordum. Bir ışık gördüm ve ona doğru ilerledim, sonunda ulaşmıştım yolun başladığı yere.