Karanlık Bir Akşam

Bir son bahar gecesiydi. Çok yakın arkadaşlarımla birlikte bir ormana, kampa gitmiştik. Arabalarımıza bindik ve kamp alanına doğru yola çıktık. Bir saatlik bir yol ardından saat akşam yedide kamp alanına vardık. Vardığımızda ilk iş çadırları kurduk ve biraz dinlenip ateş yakacaktık fakat odunumuzun olmadığını fark ettik. Bu nedenle aramızdan birinin odun toplamaya gitmesi gerekiyordu. Herkes çok yorgundu ve kimse odun toplamaya gitmek istemiyordu bu yüzden taş, kağıt, makas oynayarak kaybedenin odun toplamaya gönderilmesine karar verdik. Birinci tur bitti kaybettim, ikinci tur bitti yine kaybettim, en son tur gelince onu da kaybettim. Odun toplamaya gidecek kişi böylece belli olmuştu, o kişi bendim. Bende mızmızlanmadan odunları toplamaya gittim. Bir süre yürüdükten sonra yolumu kaybettiğimi anladım, korkuyordum ama kampı bulmaya çalıştım fakat gittikçe daha çok kayboluyordum. Kolumda saatim olduğu için zamanı biliyordum saat gece on buçuk olmuştu ve garip sesler duymaya başlamıştım. Artık beklerken uyuyakaldım uyandığımda bir kabile beni kurtarmıştı ve süper güçlerim olmuştu. Artık korkmuyordum ve uçabildiğim için arkadaşlarımı bulmuştum.