Bora, 8 Mart sabahı uyandı ve güne her zamanki gibi başladı. Hazırlandıktan sonra evden çıktı. Dışarı adım attığında, önceleri tesadüf sandığı durum onu korkutmaya başladı: Hiçbir erkek göremiyordu sokaklarda. Simitçi kadın, taksici kadın… Bora, bu durumu görmezden gelmeye çalışsa da içinde bir endişe belirmeye başladı. Metro durağına doğru hızlı adımlarla yürürken makinistin de kadın olduğunu fark etti. Ancak “normal bir gün” olduğunu düşünerek metroya bindi.
Okula vardığında, hiç erkek öğrenci göremedi. Hatta erkek öğretmenler de yoktu. Bir İngilizce hocasına durumu sorduğunda, hocası “Bugün Kadınlar Günü olduğu için erkek öğrenciler evlerinde. Biz kızlar olarak bir organizasyon yapıyoruz, parti veriyoruz.” dedi. Bora, bu bilgiyle sınıfına giderken içinden annesine neden söylemediği konusunda düşünüyordu.
Sınıfa geldiğinde sessizce yerine oturdu ve ders zamanı gelmesini bekledi. Ancak hiçbir öğretmen gelmeyince dersin iptal olduğunu düşünüp yazılıya çalışmaya başladı. Ders saati sona erdiğinde çantasını alıp okuldan çıktı, eve döndü. Annesi eve geldiğinde Bora’ya günün Kadınlar Günü olduğunu hatırlattı ve unuttuğu için özür diledi. Bora, en azından yazılılara çalıştığını söyleyerek yatağına uzandı ve uyumaya daldı.
SON