Yalan Söyleyemeyen Mehmet’in Bir Günü

Mehmet adında bir çocuk varmış, hiç yalan söyleyemezmiş. Mehmet bir gün uyanıp yüzünü yıkamaya gitmiş. Yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa doğru yol alan Mehmet, koridorda annesi ile karşılaşmış. Annesi ona: “Günaydın oğlum, sınavına çalıştın mı?” diye sormuş. Mehmet ise şöyle yanıtlamış: “Çalıştım anne.” Annesi ile Mehmet’in yalan söyleyince yüzünün kızardığını bildiği için: “Yalan mı söylüyorsun?” diye çıkışmış. Mehmet’in de kabullenmekten başka çaresi olmadığı için kafa sallamış. Kahvaltı için masaya oturan Mehmet, kardeşi ile karşılıklı yemek yerken kardeşi cebini kontrol eder ve bir miktar paranın eksik olduğunu anlar. Abisine: “Cebimden para mı aldın?” dedi. Mehmet şöyle cevap verdi: “Hayır, neden böyle bir şey yapayım ki?” Kardeşi abisinin yüzünün kızardığını görünce yanında oturan babasına dönüp: “Baba abim paramı almış!” dedi. Mehmet durumu kabullenip kardeşine parasını geri verdi. Kahvaltısını bitiren Mehmet çantasını alıp annesinin arabasına binip, okula gitti. Okulun içine girip sınıfına geçen Mehmet’e ödev kontrolcüsü olan arkadaşı ona gelip: “Ödevini yaptın mı?” diye sordu. Mehmet ise yapmadığını belli etmemeye çalışarak: “Yaptım!” dedi ama bütün okul onun yalan söyleme konusundaki hassas noktasını biliyordu. O yüzden arkadaşı: “Seni öğretmene söyleyeceğim!” dedi yüksek bir ses tonuyla. Mehmet’in öğretmeni gelip neden ödev yapmadığını sorunca Mehmet: “Ödev olduğunu bilmiyordum.” dedi. Mehmet’in kızardığını görünce yalan söyleme işini bırakmasını, yalan söylemenin iyi bir şey olmadığını söyledi.
Özetlersek yalan söylemek iyi değildir.