8 MART SADECE KADIN

8 Mart sabahı uyandım. Güne her zaman ki gibi hazırlandım ve evden çıktım. Dışarıya çıktığımda ilk başta tesadüf olduğunu düşündüğüm bu durum gerçeği anlayınca beni korkuttu. Dışarıda hiç erkek yoktu. Simitçi kadındı, otobüs şoförü kadın. taksiciler kadın, herkes kadın. Bu arada ben “Selin’in” annesi, Ceren. Mutlu İlkokulu’nda öğretmenlik yapıyorum. Kızım 3. sınıfa gidiyor. Ben de ilkokul öğretmeni olduğum için kızımın öğretmeni oldum, tabi şans eseri. Yaşadığımız yer ise küçük bir çiftlik evi. İneğimiz, atımız, koyunlarımız, horozlarımız ve tavuklarımız ve daha neler neler var, ayrıca arka bahçemizde bir sürü meyve ağacı var. Bunlar; Elma, kiraz, kayısı, erik, armut, limon, vişne, incir, şeftali, üzüm, mandalina, kestane, ceviz, fıstık ve dut ağaçları. Hikayemize gelince sokakta hiç erkek yoktu birden aklıma eşimi bulmak veya aramak geldi. Ama eşimde yoktu. Birden oğlumu. erkek kardeşimi, babamı, eşimin babasını, öğretmen arkadaşlarımı aramak için işe koyuldum. Ama onlara da ulaşamadım. Sonra hatırladım ki bugün Dünya Kadınlar Günü. Sonra kızım Selin ile kiliseye gittik bütün kadınlar ile içeriye girdiğimizde bütün erkekler bize bir parti hazırlamıştı OLLEEEEEEEEEEEEEEEEY.