BALZAC’IN OLAĞANÜSTÜ SÖZÜ

“Sevgi, sevdiğin kişinin mutluluğunu gördükçe onun mutluluğu ile mutlu olma sanatıdır.” demiş Balzac. Çok güzel bir ifade. Çünkü sevgi, aynı zamanda mutluluğun kaynağıdır. İnsan sevdikçe mutlu olur, mutlu oldukça da sevgisi artar; bu, pozitif bir döngü oluşturur. Sevdiklerinin mutluluğunu gördükçe insanın içi ısınır, gönüller bir olur. Gönüllerin bir olması, karşılıklı merakı, özlemi ve anlayışı ifade eder. Güzel bir haber aldığında sevinçle dolup havalara uçarsın, bir şey onu heyecanlandırdığında senin de içindeki sevinç zil çalar. Bir başarıya ulaştığında sevinç seni de sarar. Örneğin, ablan üniversite sınavında istediği bölümü kazandığında sen de bu başarıyı kendi başarın gibi hissedersin. Kardeşin jimnastik gösterisini başarıyla tamamlarsa onun mutluluğu senin yüzüne yansır. Birlikte yaşanan alkışlar, birbirinizin neşesini artırır. Senin basket maçında attığın sayı, seni izleyen sevdiklerinin neşesini yansıtır. İşte sevmek ve sevilmek bu güzellikte bir şeydir. Bu duygu, insanın özgüvenini artırır, yaşamına anlam katar. Yani anlatmak istediğin, “Sevgi sevdiğin kişinin mutluluğunu gördükçe onun mutluluğu ile mutlu olma sanatıdır.” gerçekten yaşamın en güzel sanat eserlerinden biridir.