İzafiyet teorisi

Albert  Einstein birçok teori öne sürmüştür. Bunlardan birisi izafiyet teorisidir. İzafiyet teorisi, bütün varlıklar ve varlığın fizikî olayları izafidir. Zaman, mekan, hareket, birbirlerinden bağımsız değildir. Aksine bunların hepsi birbirine bağlı izafî olaylardır. Cisim zamanla, zaman cisimle, mekan hareketle, hareket mekanla ve dolayısıyla hepsi birbiriyle bağımlıdır. Kısaca uzay ve zaman arasındaki ilişkiyi açıklayan bir bilimsel teoridir. Basitçe cisim zamanla, zaman cisimle, mekân hareketle, hareket mekânla yani hepsi birbiriyle bağlantı olduğunu açıklar. Bunlardan hiçbiri bağımsız hareket edemediklerini Albert Einstein izafiyet teorisinde dile getirir. İzafiyet teorisi basitçe tanımı bu şekilde diyebiliriz. İzafiyet teorisini  neden uzayda hızlıca giderek yavaşlarız sorusuna cevaptır. Cevabı ise zaman dalgalarının sabit olarak ışık hızında olduğunu düşünürsek hızımız arttıkça salt zamana ( t=0 ) olan uzaklığımız da azalıyor. Yani hızımız arttıkça zaman yavaşlıyor çünkü zaman, ışık hızında akıyor İzafiyet teorisi fizik, nükleer fizik ve kuantum mekaniği gibi yeni fizik alanlarında hızlıca teoriciler için önemli ve gerekli bir araç haline geldi.  İzafiyet teorisindeki kritik soru ”Işık hızında giderken zaman durur mu?” sorusudur. Bu sorunun cevabı evettir. Eğer ışık yolunda ışık hızıyla yolculuk yaparsak zaman genişlemesi diye söylenen  olay ile karşılaşırız. İzafiyet teorisinin formülü E=mc² formülü ile birbirine bağlı olduğunu da gösterir. Albert, izafiyet teorisini basitçe şöyle anlattı: Elinizi bir dakikalığına sıcak bir fırının içine sokun sanki bir saatmiş gibi gelir. Güzel bir kızla bir saat kadar zaman geçirin, bir dakikaymış gibi gelir işte izafiyet budur.