Ben Ali. 2 yıl önce bu eve taşınmıştım. Yan dairede çok iyi kalpli bir komşum vardı. Adı Hakan’dı. Kısa süre içerisinde çok yakın arkadaşlar olmuştuk ve birbirimiz çok iyi anlıyorduk. Bir gün komşumla birlikte tatile gidecektik. Ben her şeyi hazırlamıştım, kedime son bir kez sarıldım ve tam havaalanına doğru gidiyordum. Komşum da gelemeyeceğini, acil işi çıktığını söyledi. Açıkçası bu durum karşısında çok üzüldüm, aynı zamanda da ona kızdım ve bir süre ondan uzak durmaya karar verdim. Yani kısacası küstüm. Sonuçta tatile tek başıma gitmek zorunda kalmıştım, o gelmeyecek diye ben de tatilimi iptal edemezdim.
Yalnız gittiğim için tatil sıkıcı ve keyifsiz geçti. Bir an önce evime dönmek istiyordum. Eve geldiğimde kedim küs olduğumuz komşumuzun kapısına doğru koştu ve gözden kayboldu. Kapı açıldı içeriden tuhaf bir koku geliyordu. İlk etapta ne olduğunu anlayamadım. Kedim sanki bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Sonradan içeriden doğalgaz kokusu geldiğini komşumun yerde baygın yattığını gördüm. Hemen pencereleri açtım ve 112’yi aradım. Ambulans çık hızlı geldi ve en yakın hastaneye götürdüler. Tam zamanında yetişmişti. Ona küs olduğumu düşününce vicdan azabı çektim. Onu kaybedebilirdim. Uyandığında ona sarılarak özür diledim. O da aynı şeklide benden tatile gelemediği için özür diledi ve neden gelemediğini açıklamaya çalıştı. Ben bunun önemli olmadığını şu an hayatta olmasının daha önemli olduğunu söyledim. Kedim sayesinde onun hayatını kurtarmıştık. Bazen önemsiz kırgınlıkların daha sonra insana nasıl vicdan azabı çektirebileceğini anlamış oldum. Bir daha aynı hataya düşmeyecektim.