Bir gün karşı komşumuzun çocuğu bizim eve annesi ile beraber gelmişti. Annem: ”Naz, Doğa ile azıcık ilgilenebilir misin?” dedi. Ben de “Tamam.” dedim. Sonra biz Doğa ile çok iyi arkadaş olduk. Her akşam parkta oyunlar oynuyorduk ve birbirimizin evlerine gider olmuştuk. Gidemediğimizde telefonla konuşuyorduk. Sonra benim bir arkadaşım daha vardı onun adı da Mina’ydı. Ben Mina’yı Doğa ile tanıştırdım ve onlar çok iyi arkadaş oldular artık beni dışlıyorlardı neden mi?
Mesela alışveriş merkezine gittiğimiz zaman bana yalan söyleyip beni kandırmaya çalışıyorlardı. Bu durum beni rahatsız etmeye başlamıştı. Ben de artık onlarla oynamıyordum. Yani küsmüştüm.
Tam markete gidecektim ve ayakkabımı giymek için kapıyı açtım ve bir baktım ki kedim küs olduğumuz komşumuzun kapısına doğru yani Doğa’nın evine doğru koştu ve gözden kayboldu. Kapı açıldı içeriden tuhaf bir koku geliyordu. Bu kokunun ne olduğunu anlamak için zorunlu olarak konuşmadığım Doğa’nın evine girmek zorunda kaldım. Belki konuşmuyorduk ama yine de bu tuhaf kokunun ne olduğunu kendisine sorduğumda bana pişen yemeğin kokusu olduğunu söyledi. Ben de kedimi almak için orada bulunduğumu söyleyerek kedimi içeriden aldım ve eve geri döndüm.
Kedi barışmamıza sebep oldu ve bundan sonra çok iyi arkadaş olduk.