Sahip olduklarımız bize sahip oluyor yargısı sadece bazı nesneler için geçerli. Bu nesneler ise teknolojik aletler…
Teknolojik aletler hayatımızı kolaylaştırsa da bazı negatif yönleri de var. Örnek olarak telefon, telefon haberleşmemizi aşırı derecede hızlandırır, bilgiye kolayca ulaşmamızı sağlar ama tabii ki her güzel şeyin bir kötü yanı var bu kötü yanlardan bazıları ise gözlerimize zararlı olması, beyin hücrelerimizi öldürmesi ve en kötüsü ise bizi ekranın kölesi yapması. Her türlü ekrana sahip alet bize bağımlılık yapabilir, örnek olarak: bilgisayar, telefon, tablet, televizyon bunlardan bazıları ve en yaygın olanlarıdır. Ekran bağımlılığının göstergelerinden bazıları ise her boş zamanda ve her fırsatta ekrana bakma, ekran dışındaki aktivitelerden zevk almama… Eğer ki biz ekran bağımlılığından uzak durmak istiyorsak ekrana baktığımız süreyi minimuma indirmeliyiz. Önemli olan hayatın zevkini çıkarmak ama dışarıda arkadaşlarımızla oynamak, eğlenmek, ailemizle vakit geçirmek yerine ekrana bakarak zamanımızı harcıyoruz. Ekrana bakarak kendimize zarar veriyoruz. Ekran biz, insanlarda önceden sevdiğimi, eğlendiğimiz işleri yapmak istemememize ve bu işlerden sıkılmamıza neden olur. Biz teknolojiyi kullanmaya çalışırken teknoloji bizi kullanıyor ve bu durum bizi olumlu etkilemiyor. Eğer ki bu durum bu şekilde devam ederse gelecekte birbiriyle konuşan bir nesil olmayacak.
Unutmayalım ki biz dikkat etmezsek biz teknolojiye değil teknoloji bize sahip olur.