Çiftlik Hayatı

Sonunda yaz tatili gelmişti Fakat yaz için  ailecek pek bir tatil planımız yoktu. Veya ben öyle sanıyordum. Halbuki planlar varmış ta ben bilmiyormuşum.

Daha tatil başlayalı 2 gün olmuştu. Ailecek yemek yerken bir anda anneme sordum “Eee bu yaz ki tatil planlarımız neler?” dedim. Bir anda annem bu yaz babamla tatile gideceklerini ve beni Amasya da bir çiftlikte yaşayan anneanneme bırakacaklarını söylediler. Bir anda yüzümdeki tüm o sevinç kayboluverdi. Nasıl olabilir? Ben yazımı ineklerin arasında geçirmek istemiyordum.

Sonunda o büyük gün gelmişti. 18 Haziran günü Amasya’ya doğru yola çıktık. Yaklaşık 5 saatlik bir yolculuktan sonra Amasya’ya ulaşmıştık. Tabii daha önce anneannemlerin çiftliğinde kalmıştım ama hiç 2 hafta kadar bir süre kalmamıştım. Evet, yanlış duymadınız. Çiftlikte tam 15 gün kalacağım!

Anneannemle dedemi uzun süredir görmemiştim. Çiftliğe vardığım gibi hemen onlara sarıldım. Çiftlik çok uçsuz bucaksız bir dağın tepesindeydi. Anneannem ve dedemle bir süre konuştuktan sonra çiftliği dolaşmaya başladım. Çiftlikte çok fazla hayvan vardı. İnekler, kuzular, keçiler…Birde bir köpek vardı. Adı Bağçık’tı. Oradaki hayvanlardan gözüme hoş gelenlere isimler verdim. İlk gün böyle etrafı dolaşarak bitmiş oldu. Her ne kadar burada hayatın sıkıcı geçeceğini düşünsem de gerçekten burada geçirdiğin 2 hafta benim için çok özeldi. Temiz hava aldım, doğrusu eve dönmek istemedim.

Artık gitme zamanı gelmişti. Burada geçirdiğim güzel zamanları asla unutmayacağım.

(Visited 6 times, 1 visits today)