Bir sabah uzun bir uykudan uyandım. Kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyordum. “Anne!” diye bağırdım merdiven trabzanından. Annem şarkı söylüyordu. Babam evde değildi. Anneme sordum, “Babam nerede?” Annem güldü, “Bu yeni nesil de bir garip!” “Anne, neden böyle gülüyorsun?” dedim. “Tatlım, uzun zamandır uyuyorsun. Al, şu televizyona bir bak, anlarsın.” Televizyonu açtığımda 2024 yılını en karit yapabilen cihazı diye bir reklam çıktı. Sonra telektro kıyafetler hakkında konuştular, çok garip konuşuyorlardı. Yeni bir reklam geldi, bu bir deterjan markasıydı fakat adı sıralattoydu. Telektro kıyafet lekesi çıkartır, Skartiko diye bir şey varmış, o da televizyon markasıymış. SMART OF markası ise bulaşık makinesiymiş. TRATTO İSE SÜPÜRGE MARKASIYMIŞ.
Televizyonun kapağını açınca birden karşıma fırlayınca çok korktum ve sonra “Anne, bu nasıl çalışıyor?” dedim. “Karit yapabiliyor” ne, anlamadım. “Ses algılıyor, tamam” dedi. İlk sorum tabii ki de “Kaç yılındayız?” oldu. Cevap 2024’tü fakat buna inanamadım. Gelecek değişecekti ama 2023 yılından çok farklıydı. Yeni kelimeler, icatlar benim için çok karmaşıktı. Sonra okulumu hatırladım. Annem, “Kızım, okulunun adresi televizyonda yazıyor” dedi. “Tamam” dedim. Bu yaşama alışıp normal bir insan olmayı mı yoksa sadece buna ısrar edip yaşamımı mı batırmalıydım diye düşündüm. Yolda okula varınca çok garip insanlar gördüm. Çocuklar arkadaşlarıyla bile kavga ederek anlaşıyor. Sınıfıma gidince erkeklerin kavgası çok ilgimi çekti. Kişiler kavga edip puanlanıyor, kavga ettikten sonra benzer düzeyde olan çocuklar arkadaş oluyor. Sonra köşede oturan siyah saçlı daha önce görmediğim güzellikte bir kız gördüm. Kızın yanına gittim. Çok teknolojik kıyafetler giymişti ve eteği muhteşemdi fakat ağlıyordu. Neden dedim, işte bu kısmı durdurup çok dikkatli dinlemenizi istiyorum. Kız, bana anlatmaya başladı. “Annem ve babam ile konuşmak istiyorum fakat bunu onlara sorduğumda benim elime salak hologramı veriyorlar.” dedi ve hologramı fırlattı. Devam etti, “Arkadaşlarımız da bu şekilde davranmamalıyız. En çok üzüldüğüm sen ve ben gibi çocuklar.” dedi. O daha hiçbir şey söylemeden ağlamaklı gözlerle ona sarıldım. Bir süre sonra kendimi tutamayıp ağlamaya başladım ve dedi ki, “Aslında ben de 2019 yılından geliyorum.” “Bekle!” dedim. “Sen nasıl benim geçmişten geldiğimi biliyorsun?” ve tam söylemeye başlayacakken uykudan uyandım. İlk başlarda uyanmayı çok istiyordum ama şimdi uyumayı ne kadar çok istesem de uyuyamadım. Ama sabah olanları aileme anlattım.