Yağmurlu bir gündü. Okula gidecektim. Okula varmıştım. Birden aklıma hafta sonu ödevim gelmişti. Karıştırmaya başladım. Ödevim orada yoktu. Çok endişelendim. Öğretmenime ne diyecektim şimdi ben! Ders başladı. Öğretmenimiz her zamanki gibi bizden ödevlerimizi çıkarmamızı istedi. Öğretmenime ödevimi unuttuğumu ve çok özür dilerim dedim. Öğretmenimiz benden bunu hiç beklemediğini söyledi. Ben de dedim ki herkes hata yapabilir. Öğretmenimiz benim bu cevabıma sinirlendi. Dedi ki hiç mi utanmıyorsun ödevini yapmadığına Duru? Öğretmenimiz haklıydı. hem çok utanıyorum hem de saygısızca bir cevap veriyordum. Ne diyeceğimi şaşırdım. Bugün aynı bir kabus gibi geçiyordu. Teneffüs oldu. Ders benim ödevimi yapmayışım yüzünden geçti. Bu yüzden sınıftaki tüm arkadaşlarım bana küsmüştü. Okul bahçesinin ortasında gerçekten çığlık atacaktım . Zaten çığlık attım. Bir anda kendimi yatağımın ortasında buldum. Nasıl yani bu sadece bir kabus muydu? Sanırım evet. Bu kabusum bana çok şey öğretti. SORUMLUKLARIMI YERİNE GETİRMEYİ!
