Günlerden bir gün, yine okula gitmek için hazırlanıyordum. Tam evden çıkacakken okulların tatil olduğunu duydum. Çok mutlu olmuştum. Eve gidip yatmak istiyordum ki hatırladım. Çok fazla ödevim vardı. Ayrıca haftaya sınav vardı. Bu iki kat çalışmak demekti. Beştepe akademiye bakınca ödevlerimin olmadığını gördüm. “Peki” dedim. Ödevim olmadığına göre sınava çalışırdım. Bir baktım ki sınavlar iptal olmuş! İlk önce okullar tatil olmuş, sonra ödevler de gitmişti, en son sınavlar iptal olmuştu. “Bu işte bir iş var.” diye düşündüm. Böyle bir şeyin olması imkânsızdı. Bir sonraki gün tam okula gidecekken okul yine iptal olmuştu. Birden telefonuma bildirim geldi. Okullar sonsuza kadar tatil olmuştu. Sadece benim okulum değil bütün okullar tatil olmuştu. İçimden bir ses bunun iyiye gitmeyeceğini söylüyordu. Ama ne kadar kötü olabilirdi ki? Bir sonraki gün artık sıkılmaya başlamıştım. Okulu özlüyordum. Sadece okulu değil, arkadaşlarımı, öğretmenlerimi ve derslerimi… Ağlamaya başladım. Tam gözyaşım üstüme düştüğünde ter içinde uyandım. Alarmım ötüyordu. Telefonuma baktığımda okull*0*ar devam ediyordu, ödevlerim vardı ve sınav iptal edinmemişti. Belki fazla iyi kötüye gidebilirdi…