İlkokul
Merhaba, ben Mustafa. İlkokula gidiyorum ve birinci sınıfım. Şu anda ülkemin durumu çok kötü. Bunu düzeltmek için çok sıkı çalışıyorum. Birazdan eve gideceğim.
Eve geldim, annem yemek yapıyor. Kardeşim ise salonda ders çalışıyor, ben ise ülkeyi düzeltme projemde çalışıyorum.
Ortaokul
Merhaba, ben Mustafa Kemal. Artık ortaokulluyum. Adımın nasıl Kemal olduğunu anlatayım. Bir gün matematik öğretmenim: “Oğlum, senin adın da Mustafa, benim de. Senin adın bundan sonra Mustafa Kemal olsun.” dedi. Ben ise “Tabi ki hocam.” dedim.
Lise
Merhaba, ben Mustafa Kemal. Asker olmak istiyorum ama daha çok çalışmam lazım. Çünkü şu anda gördüğüm bütün askerlerin işlerinde usta oldukları belli.
Savaş Dönemi
Merhaba, ben Mustafa Kemal Atatürk. Artık bana ismimle değil, onun yerine Atatürk olarak hitap ediyorlar. Çünkü ülkemizi kurtardım ve hayalimi gerçekleştirdim. Artık öğrenilmesi zor harfler yok, onun yerine Latin alfabesi var; imparatorluk yok, onun yerine cumhuriyet var, hala üzerinde çalışıyoruz. Bir sürü yeni haklar ve kanunlar getirdim, artık herkes eşit ve bunun gibi daha fazlası.
CUMHURİYET!
Yıl 1923, projemi tamamladım. Cumhuriyeti kurdum. Herkes çok mutlu. İşte bunun için kesin bir tören yapacağım.
Son Söz
Merhaba, ben Atatürk. Şu anda ciddi bir hastalık geçiriyorum. Eğer bu son sözüm ise her nefesim, her sözüm, her ilkem ve bütün gücüm yeni nesillerindir. Ne olur bunlara gözünüz gibi bakın. Sizi seviyor ve size güveniyorum ve son bir şey daha ekleyeceğim:
YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM!