Eğitim her birey için hem teker teker hem de toplum olarak önemli. Bunun sebebi ise toplum yapısının ve kişisel adabın, insanlığı geliştirecek buluşları tetikleyecek temel bilgilerin bu “eğitim” kavramı yoluyla öğrenilmesi.
İnsan gelişmesini eski zamanlarda kalıtsal olarak aktarırdı, eğer bir bitki zehirliyse ve bir insan bunu biliyorsa oğul ve kızları da bilirdi. Bugünlerde ise insanlar kendi işlerini kovan tarzı bir sistemde bölüp; çiftçi, madenci ve ekonomist gibi mesleklere ayırdı. Bu günün hayatında ekonomistin hangi sebzenin zehirli olduğunu bilmesine gerek yoktur çünkü bitkiler ona çiftçi aracılığıyla gönderilir.
Bugünün eğitimi, insanın kendine yetememesinden çıkmıştır. Eğer aynı şekilde gelişmeye devam edecek olursak bu biz insanların daha az kalıtsal gelişim ve daha çok kişisel gelişim yapacağımız, daha çok eğitim göreceğimiz anlamına gelir. Örneğin, bir çocuk gelecek yüzyıllarda 1. sınıfta algebra görürken yürümesi gibi kendi yapması gereken şeyleri dahi öğrenmeye ihtiyaç duyabilir. Kreşlerde eğitim merkezleri olur, hatta eğitim süreci de uzayabilir, üniversiteden mezun olduğumuz zaman 30-40 yaşımıza gelmiş olabiliriz. Bunun yanında okullar içindeki teknoloji artma ihtimali yüksek. Akıllı tahtalar akıllı gözlüklere, akıllı lenslere değişecek ve öğretmenler yapay zeka olup her öğrenciye kişiselleştirmiş programlarla eğitim verecek, istedikleri alanda geliştirecek ve belki bunları okullar yerine evlerimizden yapacaklar.
Kısacası; teknoloji gelişecek, öğrenciler daha çok öğrenecek, ama daha azını yapmayı bilir bir şekilde doğacaklar. Evlerinin konforundan 7/24 ders alabilecek, her istediklerinde uzmanlaşabilecekler.