Yaşasın Cumhuriyet!

Asla bir dediğini iki etmeyen Ata’m, her zaman bu günler için uğraştı, bu günler için savaştı! O sonbahar günü güneş bizim bugünkü halimiz için doğdu. Her zaman Türk milletini savundu, kolladı Ata’m! Bunlar gereksiz, ben önceden de yaşardım deme. Dön bir araştır, insanlar ne kötü yaşıyordu 29 Ekim’den önce. Bizim kalbimiz Atatürk’ün evi! Her zaman içimizde bir yerde olacak, her zaman kalbimizde yatacak! Şu an bile cennetten bizi izliyor olabilir Ata’m. Unutma, o hep bizi düşündü, düşünecek ve düşünüyor. Ölmüş olması gittiği veya bize olan sevgisini yitirdiği anlamına gelmez! Atatürk yaşıyor ve yaşayacak. Onu gerçek hayatlarında hiç görmeseler de insanlar hep sevgi ve saygı duydu. Atatürk de öyle, bizi hiç gerçek hayatta görmese de bize saygı gösterdi ve bizi kolladı. Sen hiç hayatında görmediğin ve görmeyeceğin kişiler için canını verir misin? İşte Atatürk canını vermeye göze alan fedakâr bir insan…Yaşasın Atatürk! Yaşasın cumhuriyet!