İnsan her zaman kendini tanımaya çalışır. Hatta belki de yaratılış amacı kendini her anlamda anlamak ve bilmektir. Kimi başkasını görüp ona özenir, kimi de başkalarından tamamen farklı olmaya çalışır. İnsanın doğasında vardır aslında her ikisi de. Kendimizi tanımaya çalışırken hem başkalarından farklı olmak isteriz, hem de o çok özendiğimiz diğer insanların bizi yargılamamasını ve her şeyiyle aynısı olmayı isteriz. Fakat büyük bir çoğunluk başkası olmaya çalışmanın kendine büyük bir haksızlık olduğunun farkında değil.
Her hayvanın bile birbirinden farklı karakteristik özelliği varken insanlarda aksinin olmasını bekleyemeyiz elbette. Her insan doğası gereği birbirinden farklıdır. Yoldan çevireceğimiz on kişiden onunun da birbirinden farklı kişiliklere ve tarzlara sahip olduğunu hızlıca gözlemleyebiliriz. Aslına bakılırsa insanlığı bütünüyle incelediğimizde tüm bu farklılıklar bizi diğer türlerden bir adım öne çıkarıyor. Hayvanlarda bile her bireyin karakteristik farklılıklarını görebileceğimizi söyledik evet ama bunun her türe göre belli bir kısıtlaması olduğunu da belirtmek gerek. Aksine insan, bu canlılardan farklı olarak, dünya üzerinde hangi canlıyı incelerseniz inceleyin gözlemlediğiniz bütün özelliklere sahip olan tek canlı türü olacaktır.
Her bireyin öne çıkan farklı özellikleri vardır ve bunlar o insanı o yapan şeylerdir, benliğidir kısacası. Başkasına benzemeye çalışan birinin kendine saygısı azalmış demektir. Çabalamadan bir şeyler başarmanın peşindedir. Bu şekilde başarılmış hiçbir başarının kalıcı olmadığını da unutmamak gerek.
“Farklılıklarımız bizi bizi yapan şeylerdir” denir hep. Bu sözlerin klişe olmasının bir nedeni varsa o da doğru olmasıdır. Çünkü ister kabul edin ister etmeyin, herkesin bu hayattaki çabası başka insanlar tarafından bir şekilde kabul görmek, başkalarından farklı olmak ve bu özelliklerle ön plana çıkmaktır. Bu gerçeğe göz yumup çoktan toplum tarafından kabul görmüş ve bir şeyler başarmış insanlara benzemeye çalışmak kolaya kaçmaktan başka hiçbir şey olamaz. Bunu ifade ederken onları veya onların bazı alışkanlıklarını ve davranışlarını örnek almaktan bahsetmiyorum. Çünkü birine benzemeye çalışmak, birini örnek almaktan çok farklıdır. Bu ayrımı yapmak zor olmasa gerek. Belirlediğimiz bir kişiyi örnek alma yolunda dozunu ayarlayamayıp artık kişiliğimizi de ona benzetmeye çalıştığımızda ipler bizim elimizden çıkar ve kabul görme arzumuzun eline geçer. Eğer farklılıklarınızla kabul görmediğiniz bir toplum içerisindeyseniz yanlış yerdesiniz demektir. Burası sizin hayatta bir yerlere gelmenizle ve kendizi geliştirmenizle sonuçlanacak olan o uzun yolda büyük bir engelden başka bir şey değil. Kendinizi etrafa göre şekillendirmeyin, etrafınızı kendinize göre şekillendirin.
Özetle, bir insanın farklılıkları o insanın benliğidir. Başkasına benzemeye çalışan ve farklılıklarını hiçe sayan, onları yok etmeye çalışan bir insan benliğini kaybetmeyi göze almış demektir. Bir insanın elinde olan tek şey benliğidir ve bunu kaybetmek kendisine yapabileceği en büyük haksızlık olacaktır.