Bugün 6 Mart Pazartesi 2023. Çanakkale gezisine gitmemize son beş dakika kalmıştı. Otobüslere yerleştik ve ailemize el salladık. ”Görüşürüz annecim, görüşürüz babacım!” diyerek onlara veda ettim. Yanımda oturan Ece bir yandan kemerini takıyor, bir yandan da ailesine el sallıyordu. Nihayet saat 08.25’te otobüsler okulun önünden kalktı ve Çanakkale yolculuğumuz da başlamış oldu. Yol yaklaşık yedi veya sekiz saatlik yolumuz vardı. İki saat yol gittik ve bir yerde mola verdik. Herkes ihtiyaçlarını giderdikten sonra otobüslere geri döndük. Biz Ece’yle sohbet ederken bir yandan da etrafı izliyorduk. Ben yastıklarımı arkama almış ve perdeyi kapatmış bir şekilde Ece’yi dinliyordum. Önden birisi kaç saat kaldı, diye sordu. Hocalardan “dört” cevabı geldi. Aradan bir süre geçtikten sonra vardık. Önümüzdeki beş gün çok ama çok güzel geçti. Ama ben ailemi çok özlemiştim. Her akşam görüşüyorduk ama olsun… Ankara’ya dönerken bavullarımızı topladık. Ben hediyelerimi yerleştirdim. Hazırlandık. Otobüse bindik. Yine sekiz saatlik bir yolculukla Ankara’ya döndük. Herkesi çok özlemiştim. Sarıldık, onların kokusu günlerdir burnumda tütüyordu! Seyahat dönüşü o kadar yoruldum ki hiçbir şey yapmamaya kararlıydım. Bir ara yerimden kalktım ve bavulumu boşaltmaya niyetlendim. İşte o anda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Bu bir nottu. Notta şöyle yazıyordu: Bensiz ne kadar da mutlusun;).
Çanakkale Gezisi
(Visited 9 times, 1 visits today)