Son Kararın mı?

O gün hayatım değişmişti. Fırtınalı bir gündü,  ben markete gitmiştim. Marketteyken bir anda silah sesi duydum, herkes panik yapmaya başlamıştı. İki kişi içeri silahlarla girmişti, herkes yere çökmüştü. Ben yavaşça onlara doğru gitmiştim, ben o sıralar gizli polistim. Onlara iyice yakınlaşmıştım, büyük ihtimalle bu işe yani hırsızlığa yeni başlamışlardı. Aslında ona iş bile diyemeyiz ama neyse, onların arkasına geçtim ve bir tanesinin silahını aldım. Ama ben çok önemli bir şey unutmuştum, diğerinin de  silahı vardı! Biraz panik olmuştum açıkçası. Şansıma birisi polisi aramış, polisler geldiği için hepimiz kurtulduk. Bir hafta sonra kapımı birisi çok sert bir şekilde çalmıştı, ben kapıyı açmaya gittim. Komiserim oradaydı, bana işten atıldığımı söyledi. Ben kafayı yemek üzereydim, komiserim dedi ki “Özür dilerim ama bu emir müdürden geldi.” Ben çok şaşırmıştım çünkü ben müdürle arkadaştım, o benim dostum gibiydi. Ben telefonumu alıp hemen müdürü aradım ama ulaşamadım. Bir şeylerin yolunda gitmediğini anlamıştım. Hemen ofise gittim hem eşyalarımı toplayacaktım hem de müdürle konuşacaktım. Ama garip bir şey olmuştu, müdür bugün ofise gelmemişti. Eşyalarımı topladım, evime yerleştirdim ve müdürün evine gittim. Evindeydi ama yüzü çok solgundu, ne olduğunu sordum, cevap vermedi. Bir daha sordum ve dedi ki “Bir grup insan beni tehdit etti, bana yardım et, bana seni işten attırmak zorunda bıraktılar.” Ben de dedim ki “Kim seni tehdit etti? Ofiste koca grubun var!” Sonraki gün kapımı biri çaldı, ben de bakmaya gittim. Bir grup insan vardı kapımın önünde, silahları da vardı. Ben çok panik olmuştum ama bana hiçbir şey yapmadılar. Bana bir silah verdiler ve onları takip etmemi istediler. Beni tuhaf bir yere getirmişlerdi. İçinden biri bana dedi ki “Seni çok önemli biriyle tanıştırmaya geldik.” Ben kim olduğunu sordum ama cevap vermediler. Sonra o kişinin yanına gittik ve gördüklerime ben bile inanmadım. Benim arkadaşımı öldüren kişiydi bu! Ona doğru vurmak için koştum ama beni tuttular. Bana “Sakin ol!” dediler. İçinden biri bana “Şu an gördüğün bu adama istediğini yapabilirsin, biz karışmayacağız.”  dedi. Sonra hepsi gitti. Ben ise hemen ona doğru yürüyüp  “Sen nasıl benim  dostumu öldürürsün!” diye bağırdım. O hiç bir şey diyemedi. Ben sinirlerime hakim olamadım ve onu dövmeye başladım. Sonra yerde bir silah gördüm ve aldım. Adama doğru doğrulttum silahı. Sonra bir ses dudum. “Son kararın mı?”   Ben de ne kadar pis bir işe bulaştığımı fark ettim. Kendi kendime dedim ki “Ben ne ara böyle pis bir insan oldum?” Sonra bir daha böyle şeylere bulaşmaycağıma söz verdim ve evine döndüm.


 

(Visited 6 times, 1 visits today)