Şuanda sizi 3 sene öncesine ben Batıkent de herkese benzemeye çalıştığım 1. sınıf da ki halim ile alakalı 2 olay anlatacağım. 1.si ile başlayalım.
Benim anaokulunda bir arkadaşım vardı. Adı Zeynep. 1. sınıf da aynı sınıfa düştük. Ben o kızla iyi geçinemiyordum, ama tanıdığım tek insan oydu. Bende bu yüzden beni kabul etsin diye ona benzemeye çalıştım. Örnek olarak yemekte mantı varsa ve o mantı yemeğini sevmiyorsa bende sevmiyordum. Neyse sonra bir gün Zeynep bizim eve geldi. Annem mantı yapmıştı ve ”Bilge mantıya bayılır.” dedi. O an Zeynep bana bağırıp çağırmaya başladı. Ben çok üzülmüştüm. Her zaman Zeynep’e değer vermiştim ve kendimi kaybetmiştim. Bilge’de Zeynep’e benziyordu. O gün belki de annemin böyle söylemesi iyi olmuştu. Belki onunla geçirdiğim benim kendim olmadığım anıları annem kurtardı kim bilir. Ha birde bu arada öne çıkan görsel benim diğerleriyle aynı olamam gerekmediğini belirtiyor anlamayanlar için açıkladım.