Selam ben Peri, bugün sizlere ürkütücü bir anımı anlatacağım. İlk önce kendimden bahsedeyim ben 15 yaşında bir kızım ailem bana hep yardım eder ve arkamda dururlar bu yüzden ailemi çok seviyorum. Okuldan eve yürüyerek giderim. O günde öyle olmuştu telefona baka baka eve gidiyordum. Telefonum cebime koyarken bir parça kağıt buldum, çok buruşmuştu, hemen açtım, kağıtta“Hemen beni ara!” yazıyordu altta da bir numara vardı ama yarısı silinmiş gibiydi: “0530 18”, devamı yoktu. Hemen telefonumda bu numarayı araştırdım ama bende böyle bir numara yoktu ürkmüştüm, koşa koşa eve gittim. Annemin telefonuna baktım, annemde de bu numara yoktu babamınkine de baktım onda da yoktu. Arkadaşım Pera’yı aradım olayı anlattım. Oda sakin olmamı söyledi. Onunla kafede buluştuk, o kağıt parçasını da yanıma almıştım, hemen elimden alıp baktı. “Peri en son sarıldığın kişi kimdi?” dedi bende düşünmeye başladım. En son sarıldığım kişi İrem’di, bunu Pera’ya söyledim. “Peri, İrem olamaz çünkü onun numarası sen de var onun dışında kime sarıldın?” dedi. Kafama birden dank etti, en son sarıldığım kişi bir tane yaşlı teyzeydi, bana birden bire sarılmıştı, büyük ihtimal cebime o kağıt parçasını koyan oydu. Hemen o teyzeyi araştırdık ve onun bir seri katil olduğunu öğrendik, bunu hemen polislere anlattık, o kadının piskolojisi bozuk olduğu için herkese böyle davranıyormuş.
Bir Kağıt Parçası
(Visited 14 times, 1 visits today)