Hemen Beni Ara!

Normal bir gündü, eve dönüş yolunda yürüyordum. Cebimde her şey bulunur benim, sakız bulma umuduyla cebimi karıştırıyordum; bir lolipop, kurabiye kırıntıları, el işi kağıdı ve daha önce hiç görmediğim bir kağıt… Kağıdın üstünde allak bullak harflerle “Hemen beni ara!” yazıyordu ama numaranın son harfi silinmişti. Yürümeye devam ettim eve vardığım zaman en iyi arkadaşım Özgü’yü aradım, cebimdeki nottan bahsettim, bu sırada sakızdan yaptığım balon yüzüme yapıştı. Özgü bize geldikten sonra onun telefonuyla numarayı bulmayı denedik. Benimki bu sırada şarj oluyordu, sanırım telefonuma biraz fazla bakmıştım. Önce numaranın sonuna “1” getirdik olmadı, sonra “2”, sonra “3,4,5,6,7” en sonunda telefon çaldı ama yanlış numara, annemin telefonu çaldı, annemden özür dileyip devam ettik” 8,9″ ve işte doğru numara telefon çaldığı an internet kesildi ve elektrikler gitti, annem odaya bir mum getirdi ama artık yapacak bir şey kalmamıştı, yarın devam edecektik. Özgü evine gitti; ben de ödev yapıp, yemek yiyip yattım. Ertesi gün Özgü geldi, numarayı aradık ve açıldı. Bilin, bakalım kimmiş? Sınıf arkadaşlarımdan biri bize şaka yapmış, olsun yine de çok eğlendik, önemli olan da bu değil mi?