Işık uzay boşluğunda saniyede ortalama 300 000 000 metre yol alır. Burada çok büyük bir değerden bahsediyoruz, bu hız ile 1 saniye içerisinde dünyanın çevresini 7.5 kez dolanabiliriz. O kadar büyük bir değer ki bu hız değeri evrende hızın en azami sınırı olarak biliniyor, daha üstüne çıkılamıyor bu değerin. Bir cisim ışık hızı ile aynı hız değerine çıkarsa artık o cisim cisim olarak bulunmuyor, enerjiye dönüşüyor.
Peki bu hızın evrenin çok büyük olmasıyla ne alakası var?
Evren aklımız hayalimiz algılayamayacak kadar büyük. O kadar büyük, o kadar devasa ki bildiğimiz her şeyin üzerinde bulunduğu yer kendisi, bildiğimiz en büyük şey. Bunun için şöyle bir örnek verebiliriz; Bizden 32 ışık yılı uzaklıkta bulunan dalgalar daha bize ulaşamadı bile. Biz insanlar göklerdeki yıldızlara baktığımızda aslında geçmişi görüyoruz. Bu yıldızlar bizden birkaç ışık yılı uzaklıkta oldukları için onları ışığı bize birkaç yıl sonra ulaşıyor. Biz o yıldızlara bakarken onların birkaç yıl önceki halini görmüş oluyoruz. Işık yılı ise bir zaman birimi değil, bir uzunluk birimidir. Işık yılı, ışığın bir yılda aldığı yolu kasteder. Bunu bir düşünme
ye çalışalım. Evrenin en üst hızıyla aralıksız 1 yıl boyunca hiç durmadan yol alıyoruz, ne kadar uzun bir mesafe kat etmiş olmalıyız. Aslında 9 000 000 000 000 (9 trilyon) km kadar yol kat ettik. Sayılara dökünce o kadar da devasa bir değer gibi gelmiyor kulağa. Ve bu mesafe yolun sadece 32’de 1’i. Ve bu uzunluk evrenin boyunun yanında neredeyse hiçbir şey. Çünkü evren 93 000 000 000 ışık yılı genişliğindedir. Aslında evrenin içinde ne kadar küçük olduğumuzun başka bir kanıtı bu da.
Bu kadar küçük olmamıza rağmen hala bu kadar büyük bir yerdeki bu kadar az bir ihtimalle oluşabilen yaşamların varlığını aramaya çalışıyoruz. Evrende başka varlıklar var ise onların bize gönderdiği dalgalar yoldadır daha ulaşmamıştır diye umuyoruz. Biz de boş durmayalım düşüncesiyle onlara ulaşsın diye dalgalar gönderiyor, insanı ve dünyayı anlatmaya çalışıyoruz. Peki varsalar uzaylıların varlığını öğrenebilcek miyiz? Yaşam evrende oluşması çok zor, olağan dışı bir şey. Oluşması için gerekli bir sürü faktörü hesaba katmamız lazım. Evrende bunun bir araya gelebileceği çok az kombinasyon var. Bir gezegenin güneşinden ideal uzaklıkta olması, atmosferinin olması ve bazı spesifik gazları bir arada bulundurması, gezegenin koruyucu manyetik alanı olması gibi bazı faktörlerden bahsediyorum. Olasılığı çok az bir durum ama evren de çok büyük. Evrende böyle gezegenler var zaten, sadece içinde yaşam var mı bilmiyoruz.
Bana göre evren çok geniş bir yer olduğundan dolayı evrende canlı yaşamı var. Ama beklediğimiz canlı yaşamı biz dibimizde değil, onun yerine evren bize göre çok uzak köşelerinde bulunuyor. Onlar bizim farkımızda olabilir ama biz onları asla farkında olamayacağız. bu 93 milyar içerisinden bizden sadece 1000 ışık yılı uzaklıkta olsalar bile onların sinyalleri bize, bizim sinyallerimiz onlara bir milenyum sonrasında ulaşacak. Bu yolda sinyaller de bozulmaya uğrayacak tabi. 