Bir varmış bir de yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Lili adlı bir kız varmış. Kendisi beşinci sınıfa gidiyormuş.
Lili kocaman bir şehirde yaşarmış. Bu şehrin büyüklüğü en az dünyanın dörtte üçü kadarmış ama bu şehir dünyada değilmiş. Aslında şehir dediğim şey şehir değilmiş. Dünya’ya çok uzak bir gezegenmiş, çok uzak diyorum ama en az bu iki gezegenin arasına bir tane Samanyolu sığar. Yani bu gezegen başka bir Samanyolu’nda. Evet, evet biliyorum, ilk söylemem gereken şeyi unuttum Samanyolu’nun ve bu bilmediğiniz gezegenin adını söylemedim. Samanyolu’nun adı Lar gezegenin adı ise HAYALİM.
Evet, biliyorum neden gezegenin adı “Hayalim” diye soracaksınız. Bu gezegenin çok gizli bir hikayesi var ve bunu bu gezegende en fazla 5-6 kişi biliyor. Bu kişilerin hikayeyi anlatması yasak. Bu hikayeyi ilk Alberto İbrahim bulmuş ve herkese anlatmış ama sadece beş kişi inanmış, o kişilerden biri de benim.
Neden yasak, çünkü bunu herkese söyledikten iki gün sonra Alberto İbrahim hasta olmuş ve bir ay boyunca hastanede yatmış (yani lanetlenmiş) ama adam eskisinden daha iyi çıkmış hastaneden. Bir dakika Alberto İbrahim’in yaşadığı olay sadece bir şans. Belki öledebilirdi ama sapasağlam.
Evet, aslında olmamız gereken konuya gelelim. Neden gezegenin adı HAYALİM? Çok uzun zaman önce burada Lemela adlı bir kral varmış kendisi bu gezegenin en bilgesiymiş. Bu bilgenin yanına çok yakın bir arkadaşı gelmiş, arkadaşı ise her duyduğu şeye inanırmış yani çok safmış.
Bir gün ilginç bir şekilde İbrahim geleceği gördüğünü iddia etmiş, demiş ki “Ben gelecekte görünmez olacağım.” bu söylediklerine kimse inanmayıp herkes ona gülmüş. Gel zaman git zaman uzunca bir süreden sonra o saf kişi bir gün rüya görmüş. Rüyasında görünmez olduğunu görmüş ve mutluluktan bağırmaya başlamış “Rüyamda gördüm görünmez olduğumu.”
Çok fazla bağırdığı için bayılmış ve ilginç bir şekilde görünmez olmuş, bu olayı da birçok kişi görmüş. Aradan dört ay geçmiş ve o saf adam görünmezliğini kaybetmiş ve ayılmış. Birisi demiş ki “Burada bir gariplik var, bu saf adam değil bu Lili” ve herkes çok şaşırmış “Nasıl yani? Böyle bir şey nasıl olabilir ki?” demiş biri, Lili (yani ben) “Ben de ne olduğunu bilmiyorum, ben ne zamandır burada yatıyorum?”
—Sen tamı tamına dört aydır burada baygınsın. Peki, bir şey soracağım hani sen baygınken görünmez oldun ya…
— Öyle mi oldu?
— Evet, o sırada hareket edebilseydin ne yapardın?
— Hımm, biraz zor bir soru. Yorulmasam bütün Hayalim’i (gezegen) gezmek isterdim çünkü daha görmediğim birçok yer var.
— Soruma cevap verdiğin için teşekkürler.
— Rica ederim, ne demek.