Peyman küçük yaşlarda dünyayı gezmek istemektedir bu yüzden evdeyken kendini bir kaptan gibi hisseder ve yolculuklara çıkardı. Sonra annesine misafirler geldiğinde hep sorarlardı: ”Bu çocuk neden bu kadar meraklı?” bu kaptanlık meselesine annesi de derdi ki: “O da Kristof Kolomb gibi uzak diyarlara açılmak ve yeni yerler keşfetmek
istiyor.” Sonra Peyman, büyünce başka şehirde üniversite okumak istedi ama kazanamadı bu böyle 3 yıl geçtikten sonra artık pes edecekti ama annesi, pes etme, dedi ve onu teselli etti. Daha sonra tekrar üniversiteyi okuyup kazandı ve ardından kaptan oldu. Yolculuğa çıktığında yani ilk yolculuğunda çok stresliydi. Bu nedenle yolunu kaybetti ve bir ada gemisi ile çarpıştı. Ada çok sessizdi. Bu yüzden Peyman, korktu sonra kendisini gazlayarak sığınak yaptı. Arkadaşlarıyla birlikte tüm gece nasıl kurtulacakları ile ilgili planlar kurdular. Gemiyi tamir etmek için çok çalıştılar. En sonunda başardılar. Evlerine dönüp annelerine bu yaşadıklarını anlattılar ve anneleri onlara bir şey olmadığı için Allah’a şükrettiler. Daha sonra şunu anladı ki artık seferlerinde kendine güvenmeliydi. Bir dahaki seferlerde böyle bir kaza gerçekleşmedi.
Peyman’ın Gezi Hevesi
(Visited 6 times, 1 visits today)