Bir panda varmış. Sürekli heyecanlı bir günmüş gibi mutluymuş. Bir de sincap varmış. Herkes onu alıp evde beslemek istediği için morali bozukmuş ve hiç gezmezmiş.
Bir gün panda sincabı görüp sormuş:
-Neden üzgünsün? Bak benim yüzüme benim gibi ol, ben mutluyum, demiş.
Sincap:
-Herkes beni çok seviyor evine götürüp beslemek istiyor ama ben hem evimden memnunum hem de beni iki gün besleyip bırakacaklar, ben de o zaman öleceğim, demiş.
Bunun üzerine panda tilkiyi bilgili sanıp sincabın yanına götürmüş. Halbuki tilki kurnazmış. Tilkinin sinsi gülüşünü gören panda artık tilkinin yanına gitmemeye karar vermiş.
(Visited 11 times, 1 visits today)