Tarih boyunca kadınlar bazı hakları için savaşmıştır. Bu hakların içerisinde en önemlilerinden biri de eğitimdir. Sadece geçmişte değil dünyanın çeşitli yerlerinde hala kadınlar bu temel hakları için çaba göstermek zorundalar. Belki de insanlığa faydası dokunabilecek pek çok kadının, eğitim haklarından yararlanamadıkları için potansiyelleri boşa gidiyor ve eğitim hakları ellerinden alındığı için bunun asla farkına varamıyorlar. 2022 yılında hala bu konunun tartışılır olması çok üzücü olup coğrafyanın gerçekten kader olup olmadığını sorgulatıyor. Yüksek çoğunluk olmasa da arada coğrafya açısından şanssız olmasına rağmen bir yolunu bulup eğitim alanında başarılı olabilmiş kadın örneklerine de rastlayabiliriz. Bu yine de eğitimdeki bazı yerlerde cinsiyet eşitliğinin olmadığını göstermez.
Ülkemizde 3 Mart 1924’te Tevhid-i Tedrisat Kanunu’nun çıkarılmasıyla kadınlar da erkeklerle eşit eğitim öğretim hakkına sahip olmuşlardır. Fakat bu eşitliğe hala ulaşmamış ülkelerdeki kadınlar maalesef eğitimsiz bir hayata mecbur bırakılıyorlar, bu durumda kaderlerini doğdukları coğrafya belirliyor ve ellerinde olmayan nedenlerden dolayı hak ettikleri yerlere gelemiyorlar. Bir ülkenin gelişmişlik seviyesinin belirlenmesinde eğitim çok büyük rol oynamaktadır, buna rağmen bazı ülkeler anlamsızca çeşitli otorite veya siyasal sebeplerden dolayı kız çocuklarının eğitim ve çalışma haklarını sınırlandırmaktadır. İstatistiklerin de gösterdiği üzere kadınlara verilen hakların fazla olduğu ülkeler pek çok alanda da kadınların haklarının kısıtlandığı ülkelere nazaran daha ileri de olup kadınların başarılarının yalnızca kendilerine değil aynı zaman da ülkelerine de fayda sağladığı anlamaya yardımcı olur.
Aslında aynı şey için için uğraşan iki insanın şartlarının da eşit olması gerekir. Ama ne yazık ki bu eğitimde bir kadın ve bir erkek için öyle değil. Sadece kanunlar değil kimi zaman kültürel etkenler, aileler, cahillik gibi bahanelerin arkasına sığınarak da kız çocuklarının okula gitmesinin önüne geçilebiliyor. Eğitimin bir insan için ne kadar gerekli ve önemli olduğunu bilmeyen, büyükleri tarafından yanlış yetiştirilmiş veya büyüdüğü çevrede okumaya teşvik edilmemiş bir kadın büyüdüğünde de kızına aynı şekilde davranacaktır. Dolayısıyla hukuksal açıdan bir olumsuzluk bulunmamasına rağmen doğup büyüdüğü coğrafyadan kaynaklı olarak bir kızın eğitimine engel olunabilir.
Sonuç olarak eğitimde coğrafya kaderdir diyebiliriz ve dünya üzerinde de buna kanıt olarak gösterilebilecek binlerce hikaye bulabiliriz. Kız çocuklarının okumasına herhangi bir zorluk çıkarılmayan hatta desteklenen bir bölgede doğmuş bir kadınla kız çocuklarının okumasına önem verilmeyen hatta bunu yanlış gören insanların olduğu bir yerde doğmuş bir kadının şartlarının eşit olduğu kesinlikle söylenemez. Gelecekteki yaşamlarını belirleyecek olan kaderlerini ilk doğdukları andan itibaren coğrafyalarının çizdiği gerçeği, her ne kadar yetenekli biri olurlarsa olsunlar bu özelliklerinin yanında yaşadıkları çevreninde okumaya uygun olması gerektiğini gösterir. Umarım en kısa zamanda dünyanın her yerindeki kız öğrenciler hakları olan eğitimi alıp hayatlarının tamamını yaşadıkları yerin seçmediği bir ömür geçirebilme fırsatına doğuştan sahip olurlar.